Urodził się 5 czerwca 1920 w Płoskiem koło Zamościa, pochodzi z rodziny rolniczej. W latach 1944-1949 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Lubelskiej w Krążnicy Jarej, święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1949 w Lublinie z rąk Zdzisława Golińskiego, biskupa pomocniczego lubelskiego. W latach 1949-1952 pracował jako wikariusz w Bychawie, następnie w Lublinie - Zemborzycach (obecnie jednej z najstarszych parafii archidiecezji lubelskiej). Uzupełniał studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1954 obronił magisterium, a w 1956 doktorat. Wykładał metafizykę i teologię pastoralną w Wyższym Seminarium
Lubelskim, był tam również lektorem łaciny. W kurii biskupiej w Lublinie
pełnił funkcję sekretarza Wydziału Duszpasterstwa.

W kwietniu 1961 został mianowany biskupem pomocniczym lubelskim, ze stolicą tytularną Bladia; sakrę otrzymał 6 sierpnia 1961 w Lublinie z rąk biskupa lubelskiego Piotra Kałwy. Był wikariuszem generalnym i
diecezjalnym wizytatorem zakonów. Po śmierci Ignacego Świrskiego został mianowany w październiku 1968 biskupem ordynariuszem siedleckim, ingres do katedry w Siedlcach odbył 17 listopada 1968. Zasłużył się w diecezji szczególnie w budownictwie sakralnym, z jego inicjatywy powstało nowe seminarium duchowne. W latach 1965-1988 przewodniczył Komisji Episkopatu Polski ds. Trzeźwości (później był wiceprzewodniczącym), był również opiekunem krajowego duszpasterstwa osób niewidomych oraz członkiem Komisji
Charytatywnej Episkopatu.

Po osiągnięciu wieku emerytalnego złożył rezygnację z rządów diecezją i przeszedł w stan spoczynku w marcu 1996; jego następcą został Jan Wiktor Nowak.

Katolickie Radio Podlasie/ BP KEP