"Anioł Pański"

Zgodnie z tradycją rodzinną odmawiam rano, w południe i wieczorem modlitwę "Anioł Pański". W ten sposób pragnę uczcić wcielenie Syna Bożego i macierzyństwo Maryi, a także uprosić sobie Jej wstawiennictwo. Skąd się wzięła ta modlitwa i jak nazywa się ów "anioł Pański"?

Z tajemnicą wcielenia Syna Bożego łączy się postać anioła Gabriela. Imię to znaczy: "Mocą moją Bóg" lub "Moc Boża". Mówi ono niejako, że szczytowym momentem stworzenia jest wcielenie, najwyższy znak wszechmogącego Ojca. Chciałbym najpierw przypomnieć, że modlitwa Anioł Pański składa się z trzech Zdrowaś Maryjo, poprzedzonych wersetami zapowiadającymi trzy główne momenty tajemnicy wcielenia: zwiastowanie anioła Gabriela (Łk l, 26-38), zgodę Maryi (Łk l, 38), zrealizowanie się wcielenia (J l, 14), oraz z modlitwy: "Łaskę swóją prosimy Cię, Panie, racz wlać w serca nasze, abyśmy poznawszy za zwiastowaniem anielskim wcielenie Chrystusa, Syna Twego, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania zostali doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen".

Według ogólnie przyjętej opinii Anioł Pański pochodzi z ośrodka franciszkańskiego. Już w l połowie XIII w. franciszkanie propagowali zwyczaj odmawiania Zdrowaś Maryjo na wieczorny głos dzwonu, którym dawano znak gaszenia ogni we wszystkich obejściach. Zwyczaj odmawiania tej modlitwy w całym zachodnim chrześcijaństwie rozpowszechnił się w wieku XIV; wówczas zaczęto odmawiać go także rano na cześć Maryi jako "Porannej Jutrzenki"; zwyczaj odmawiania w południe wprowadził w 1456 r. papież Kalikst II w celu uproszenia u Maryi ratunku przez najazdem tureckim.

Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/