logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
O. Leon Knabit OSB
Ateizm
Poważne sprawy - poważne odpowiedzi
 


Ojca Leona słów kilka:

"Gorące żelazko"

To w pewnym sensie temat, który można określić jako "gorące żelazo". Takim gorącym żelazem w dzisiejszym społeczeństwie jest sprawa ludzi niewierzących - ateistów i im pokrewnych. Oni absolutnie nie uważają się za jedną, zwartą grupę - na ogół każdy po swojemu nie wierzy, czyli każdy ma swoje dogmaty niewiary. Najistotniejsze w tym temacie jest stwierdzenie, że każda osoba, bez względu na wiarę i światopogląd jest pełnowartościowym człowiekiem.

Często zarzuca się nam, że traktujemy niewierzących bądź wierzących inaczej jako niepełnowartościowych ludzi. Każdy człowiek jest w pełni człowiekiem. My wierzymy, że stworzonym przez Pana Boga, w oczach Bożych nadzwyczajnym, cennym, przeznaczonym do zbawienia. Jeżeli zaś ktoś nie uznaje Jezusa Chrystusa, ani prawd wiary nie przestaje być człowiekiem, ale w oczach osoby wierzącej wydaje się ubogi, pozbawiony bardzo wielkich wartości i bogactwa życia duchowego.

Tłumacząc to, zwłaszcza ateistom, którzy wypowiadają się na moim blogu, powtarzam im często, że są ludźmi tak samo kochanymi przez Pana Boga, przeznaczonymi do zbawienia. Już od czasów proroka Izajasza mówi się, że nawet poganie mogą przyjść do Pana i wszystkie dobra duchowe są dla nich dostępne, jeżeli tylko zechcą wrócić.

Budowanie Boże

Można powiedzieć, że jako ludzie, wierzący czy niewierzący, jesteśmy domem, budowaniem Bożym. Każdy człowiek jest taki sam: zbudowany jest z milionów maleńkich komórek ojca i matki, ożywionych miłością, napełnionych mocą stwórczą Boga, posiadających duszę (bez względu na to, czy zgadza się z tym, czy nie).

Opisując ateizm często posługuję się pewną metaforą. Wyobraźmy sobie taką sytuację: mamy dwa identyczne domy, w ten sam sposób zbudowane, z jednakowych materiałów, tak samo wykończone i wyposażone, ale jeden z właścicieli ma dodatkowo sto milionów w banku. Oczywiście, jest on bogatszy od tego drugiego i trudno z tym dyskutować.

W takim razie, jeśli dwoje ludzi są tak samo pełnowartościowi, ale jeden z nich dodatkowo uznał wiarę w Boga, roztacza się nad nim cała przestrzeń życia nadprzyrodzonego, z całą Jego dobrocią i miłością, w którym łatwo zatopić wszelkie braki, niedostatki i niedociągnięcia, umożliwić powrót i pokutę, że jest możliwość wynagrodzenia po śmierci, poprzez Czyściec, to wówczas jest on w lepszej sytuacji niż osoba niewierząca.

Pełnowartościowy człowiek

Bardzo proszę, by nasi bracia ateiści zorientowali się, że to, co nazywają dyskryminacją jest zwyczajnym stwierdzeniem faktu. A że pojawiają się ludzie, którzy dyskryminują, to się zdarza w każdym środowisku. Kiedyś, jeszcze za komuny (wiadomo, że wtedy ateizm pokazywał swoją nienajlepszą twarz, niestety), jeden z biskupów w liście pasterskim użył stwierdzenia, że ateizm jest rakiem duszy. Podniósł się wielki rwetes i oburzenie. Jednak człowiek pozbawiony wspomnianych już wcześniej wartości, w oczach katolika, jest w jakiś sposób chory. Jest pełnowartościowym człowiekiem, etycznie być może o wiele lepszym od katolików, ale jednak czegoś mu brakuje.

W jakichkolwiek dyskusjach na podobne tematy, najważniejszą rzeczą jest uszanowanie drugiego człowieka. Zwróćmy uwagę, że wszyscy ludzie święci, Ojcowie Kościoła, błogosławieni, nigdy nie byli wrogami człowieka, nawet jeżeli ten był ateistą. Pan Jezus powiedział wyraźnie, że "celnicy i nierządnice mogą Was wyprzedzić do Królestwa Niebieskiego". Nie wiem czy ktoś z ateistów, kiedy umrę, nie będzie mnie witał w bramach nieba, bo wyprzedzi mnie do Królestwa Niebieskiego.

Czy ateista to osoba, która odwróciła się od Boga?

Często pada pytanie, czy ateista, osoba, która odwróciła się od Boga, jest zdrajcą Jezusa. Zdarza się, że ludzie odchodzą z Kościoła w wielkim bólu, rozczarowaniu, dlatego trzeba być ostrożnym z przypinaniem łatek. Chrześcijanin popełniając grzech już jest zdrajcą Jezusa.

Można powiedzieć, że grzech to taki punktowy ateizm. W momencie, kiedy popełniamy grzech, nie ma Pana Boga, traktujemy Go jak powietrze. Myślimy: "Panie Jezu, jeśli nawet jesteś, to wynoś się, bo ja muszę się schlać, muszę kogoś zranić, zrobić przykrość, skrzywdzić".

Podobnie jest z ateizmem. "Dla mnie nie ma Ciebie, zawiodłem się na Tobie, na Twoich ludziach, w takim razie Ciebie nie ma. Żyję tak, jakby Ciebie nie było. Koniec. Jestem ateistą." W pełni człowiekiem – niegorszym od innych ludzi, ale na dnie duszy jednak nieszczęśliwym.

 
Zobacz także
Dariusz Piórkowski SJ

Wierność ma dwa oblicza. Nie można oddzielać Abrahama, który odważa się prawować z Bogiem w przypadku Sodomy i Gomory, od Abrahama, który bez najmniejszej obiekcji i w milczeniu wypełnia wolę Jahwe, godząc się na ofiarę ze swojego syna. Czy tak nie jest w naszym życiu? Przeżywamy czas, kiedy wierność domaga się milczącego przyzwolenia, czyli zaufania. 

 
Dariusz Piórkowski SJ

Czasami może się w nas zrodzić wrażenie, że jakakolwiek forma powrotu do przeszłości to marnotrawienie czasu. Lepiej skoncentrować się na chwili obecnej i wpatrywać się w przyszłość, niż wciąż odwracać się za siebie. Tymczasem, w życiu zdarzają się takie momenty, które mają decydujące znaczenie dla całokształtu rozwoju człowieka. Bez ich stałego uobecniania i realizowania pośród zmiennych kolei losu, nie ma również mowy o autentycznym postępie na drodze do Boga.

 
o. Bogdan Kocańda OFMConv
W środowisku, gdzie na pierwszym planie są więzy miłości, wiele zostaje przebaczone, nie ma wymówek, wzajemnych oskarżeń, szuka się najdogodniejszych rozwiązań, nie brakuje współczucia i wsparcia oraz czuje się wzajemną bliskość i zaufanie. Dzięki temu proces uwolnienia będzie przebiegał w sprzyjającym klimacie, a podstępy złego ducha będą szybko odkrywane i neutralizowane poprzez modlitwę i odpowiednie akty duchowe... 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS