Biblia-POMOC | Medytacja Lectio Divina | Refleksja na dzi¶ Czytania liturgiczne Homilia na niedzielê |
| BibliaIz 504 Pan Bóg Mnie obdarzy³ jêzykiem wymownym, bym umia³ przyj¶æ z pomoc± strudzonemu, przez s³owo krzepi±ce. Ka¿dego rana pobudza me ucho, bym s³ucha³ jak uczniowie. 5 Pan Bóg otworzy³ Mi ucho, a Ja siê nie opar³em ani siê cofn±³em. 6 Poda³em grzbiet mój bij±cym i policzki moje rw±cym Mi brodê. Nie zas³oni³em mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. 7 Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczu³y na obelgi, dlatego uczyni³em twarz moj± jak g³az i wiem, ¿e wstydu nie doznam. Flp 26On, istniej±c w postaci Bo¿ej, nie skorzysta³ ze sposobno¶ci, aby na równi byæ z Bogiem, 7lecz ogo³oci³ samego siebie, przyj±wszy postaæ s³ugi, stawszy siê podobnym do ludzi. A w zewnêtrznym przejawie, uznany za cz³owieka, 8uni¿y³ samego siebie, stawszy siê pos³usznym a¿ do ¶mierci - i to ¶mierci krzy¿owej. 9Dlatego te¿ Bóg Go nad wszystko wywy¿szy³ i darowa³ Mu imiê ponad wszelkie imiê, 10aby na imiê Jezusa zgiê³o siê ka¿de kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. 11I aby wszelki jêzyk wyzna³, ¿e Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca. Mk 141Za dwa dni by³a Pascha i ¦wiêto Prza¶ników. Arcykap³ani i uczeni w Pi¶mie szukali sposobu, jak by Jezusa podstêpnie uj±æ i zabiæ. 2Lecz mówili: "Tylko nie w czasie ¶wiêta, by nie by³o wzburzenia miêdzy ludem". 3A gdy Jezus by³ w Betanii, w domu Szymona Trêdowatego, i siedzia³ za sto³em, przysz³a kobieta z alabastrowym flakonikiem prawdziwego olejku nardowego, bardzo drogiego. Rozbi³a flakonik i wyla³a Mu olejek na g³owê. 4A niektórzy oburzyli siê, mówi±c miêdzy sob±: "Po co to marnowanie olejku? 5Wszak mo¿na by³o olejek ten sprzedaæ dro¿ej ni¿ za trzysta denarów i rozdaæ ubogim". I przeciw niej szemrali. 6Lecz Jezus rzek³: "Zostawcie j±; czemu sprawiacie jej przykro¶æ? Dobry uczynek spe³ni³a wzglêdem Mnie. 7Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, mo¿ecie im dobrze czyniæ; lecz Mnie nie zawsze macie. 8Ona uczyni³a, co mog³a; ju¿ naprzód nama¶ci³a moje cia³o na pogrzeb. 9Zaprawdê, powiadam wam: Gdziekolwiek po ca³ym ¶wiecie g³osiæ bêd± tê Ewangeliê, bêd± równie¿ opowiadaæ na jej pami±tkê to, co uczyni³a". 10Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszed³ do arcykap³anów, aby im Go wydaæ. 11Gdy to us³yszeli, ucieszyli siê i przyrzekli daæ mu pieni±dze. Odt±d szuka³ dogodnej sposobno¶ci, jak by Go wydaæ. 12W pierwszy dzieñ Prza¶ników, kiedy ofiarowywano Paschê, zapytali Jezusa Jego uczniowie: "Gdzie chcesz, aby¶my poszli poczyniæ przygotowania, ¿eby¶ móg³ spo¿yæ Paschê?" 13I pos³a³ dwóch spo¶ród swoich uczniów z tym poleceniem: "Id¼cie do miasta, a spotka was cz³owiek, nios±cy dzban wody. Id¼cie za nim 14i tam, gdzie wejdzie, powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: gdzie jest dla Mnie izba, w której móg³bym spo¿yæ Paschê z moimi uczniami? 15On wska¿e wam na górze salê du¿±, us³an± i gotow±. Tam przygotujecie dla nas". |