Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Święci Zakonu czyli wielkie imiona małych braci – Zakon dał Kościołowi wielu świętych i błogosławionych
W pierwszym okresie Zakonu (czyli do r. 1517), oprócz św. Franciszka z Asyżu, są to również św. Antoni z Padwy (zm. 1231), św. Bonawentura (zm. 1274), św. Ludwik z Anjou (zm. 1297), bł. Jan Duns Szkot (zm. 1308), bł. Jakub Strzemię (zm. 1409), św. Bernardyn ze Sieny (zm. 1444), św. Jan Kapistran (zm. 1456), św. Jan z Dukli (zm. 1484) czy św. Piotr z Alkantary.
W drugim okresie są to m. in. św. Józef z Kupertynu (zm. 1663), bł. Bonawentura z Potenzy (zm. 1711), bł. Rafał Chylińskiego (zm. 1741), św. Franciszek Antoni Fasani (zm. 1742), bł. Ludwik Armand Adam (zm. 1794) i Mikołaj Savouret (zm. 1794), bł. Alfons López (zm. 1936) i jego pięciu towarzyszy katalońskich, św. Maksymilian Kolbe (zm. 1941) i siedmiu męczenników polskich beatyfikowanych w r. 1999 przez Jana Pawła II w Warszawie.
Zakon wydał też pięciu papieży: Mikołaja IV (1288-1292), Aleksandra V (1409-1410), Sykstusa IV (1471-1484), Sykstusa V (1585-1590) i Klemensa XIV (1769-1774).
Gdy mówimy: „modlitwa”, jak echo powraca: „wiara”. Nie nauczy się modlitwy człowiek niewierzący. Spróbujmy zatem przyjrzeć się tej niezwykłej rzeczywistości. Modlitwa apostołów: „Panie, przymnóż nam wiary” (por. Łk 17,5) stała się wołaniem Kościoła. W opisie łukaszowym (zob. Łk 17,1-10) na pierwszy rzut oka prośba uczniów i odpowiedź Nauczyciela wydaje się być jakimś wtrąconym epizodem, niewiele znaczącym i trudnym do zrozumienia. Jednak przy bardziej wnikliwej lekturze rysuje się pewna całość.
O świętości Pismo Święte mówi bardzo często, więcej niż tysiąc razy. Zaczyna od świętości samego Boga. Świętość ludu Bożego wynika z jego więzi z Bogiem. Dotyczy to społeczności religijnej, uświęconej przez Boga, a niekoniecznie jej pojedynczych, grzesznych członków. „Całe zgromadzenie jest święte i pośród niego jest Pan” (Lb 16,3). Naród jest święty jako Boża własność i lud kapłański.
