Autor: ofca (---.yeo.pl)
Data: 2006-01-03 23:03
A ja może zacytuję odnośnie tematu:
Mówi Jezus: Jedna jest cena, za którą się kupuje dusze- a tą jest cierpienie złączone z cierpieniem moim na krzyżu. Miłość czysta rozumie te słowa, miłość cielesna nie pojmie ich nigdy.(324)
/z Dzienniczka św. s. Faustyny/
/fragment orędzia, w którym Pan Jezus mówi o sensie cierpienia i o pomocy Ducha Świętego dla cierpiących przez pośrednictwo Siostry Medardy (Zofii Wyskiel) zmarłej w opinii świętości w Poznaniu 16 maja 1973 roku./
Cierpienie najdroższym skarbem
Gdyby dusze wiedziały, co znaczą cierpienia złączone z Moimi cierpieniami i jak wielką mają zasługę dla zasługi Moich cierpień, ubiegałyby się o nie jak o największy skarb, który jest niewyczerpaną skarbnicą tych cierpień. Jest to jakby kopalnia najdroższych klejnotów, w które każda dusza już tu na ziemi jest przyozdobiona i otrzymuje nadzwyczajne łaski, a przede wszystkim łaskę uświęcania własnej duszy i łaskę uświęcania innych dusz.
Każdy, kto pragnie mieć cząstkę ze Mną tu na ziemi i w Niebie, musi mieć też cząstkę Moich cierpień. Jeżeli dusze chcą apostołować, a zwłaszcza osoby duchowne, kapłani – jeżeli chcą mieć wielki połów ryb, to muszą nad tym pracować w pocie czoła, w cierpieniu i prześladowaniu. Dusze wielkich grzeszników zdobywa się tylko przez modlitwę i ofiarę. Ja poniosłem wszystkie cierpienia…, przyszedłem na ziemię cierpieć i zbawiać. Przyszedłem odnaleźć zaginione owce. Dusze, które apostołują w dalszym ciągu przeze Mnie i cierpią, są Moimi najdroższymi dziećmi. Tymi duszami mogę się chlubić, tych mogę nazywać Moimi synami, tych mogę nazywać Moją strażą przyboczną., Moimi hufcami. Tym mogę powiedzieć: „Przeznaczeni do Mego Królestwa, bo toczą bój o Moje królowanie w sercach wszystkich.” A taki, który włada Moim orężem i trzyma sztandar w swojej dłoni - choćby miał zginąć na polu bitwy – jest wielkim zwycięzcą siebie samego, zwycięzcą nad całym piekłem i Moim nieprzyjacielem, który ciągle walczy, aby zniszczyć Królestwo Moje w duszach, tryumfować na ziemi przez kłamstwo, grzech i nieprawość. Dusze cierpiące, dusze mężne, daję wam miecz w waszą dłoń. Walczcie, to znaczy cierpcie! Nie zniechęcajcie się! Ufajcie Mi! Idźcie za Mną, bo Ja jestem tym, który zwyciężał świat, a wy tymi, którzy zwyciężycie świat, to jest zło, a wtedy nastąpi wielkie zmartwychwstanie, wielki tryumf Mego Królestwa na ziemi i będą śpiewać pieśni pochwalne: „Błogosławiony jest Bóg na Niebie i ziemi, a królowanie Jego jest bez końca”.
Wartość cierpienia
Aby dusze zrozumiały wartość cierpienia, muszą często modlić się i muszą często prosić Ducha Świętego o łaskę zrozumienia tej wielkiej tajemnicy cierpienia. Nikt tak nie poznaje Nas w Trzech Osobach jak ten, który cierpi. Wtedy zbliża się do Nas, wtedy woła Nas o pomoc, zostawia wszystko co ziemskie, a szuka u Nas siły, która jest wszechpotężna, aby wszystko zło naprawić, przemienić w dobro. Wtedy pomnaża się wiara w duszach, która jest wielkim okrzykiem, błaganiem o miłosierdzie. I ta wiara, ten okrzyk bólu ludzkich cierpień, ta bezgraniczna ufność czyni cuda, które cała Trójca Święta daje za wiarę i ufność Naszego stworzenia. To Nasze małe stworzenie, ten twór Naszej miłości – zdaje się, jakoby sam czynił cuda przez wiarę i zaufanie, potęgą Naszej miłości, mając Naszą miłość i Nasze miłosierdzie.
Duch Pocieszyciel
W wielkich cierpieniach niech dusze idą do Ducha Świętego i proszą Go o Jego dary. W tych darach jest umieszczona największa moc, światło, pomoc, pocieszenie, gdyż Duch Święty nazywa się Pocieszycielem.
Duch Miłości
Bardzo mało jest osób, które czczą tę trzecią Osobę Naszą i które szukają ratunku i pomocy u Niego. A przecież On tak pragnie mieszkać w każdej duszy, bo każda dusza – to Jego Kościół. W każdej duszy pragnie spoczywać, pragnie wylewać Swoją miłość, bo jest Duchem Miłości. Pragnie przeistaczać, upiększać, uświęcać. Pragnie, by dusze były tą jasną gołębicą, tą czystością. Jeśli dusze pragną się oderwać od ziemi i dojść do szczytów najściślejszego zjednoczenia z Nami, to niech nieustannie wzywają pomocy Ducha Uświęciciela, który jest samą Świętością i Jego dziełem jest uświęcanie dusz."
Jak ofiarować cierpienie? Normalnie - powiedzieć Panu Bogu, że ofiarowujesz Mu to cierpienie, lub po prostu dać mu znać takim ,skinieniem serca>, bo będzie napewno wiedział o co chodzi. Są też różna modlitwy, ale oczywiście nie jest koniecznie, by odmawiać jakieś gotowe texty...
<*////////>< pokój i dobro!
|
|
