Autor: B. (---.96.200.84.ipv4.supernova.orange.pl)
Data: 2016-09-25 02:30
Prawo przekazane przez Mojżesza mówiło: "8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić 9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. 10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. 11 W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty." Wj 20, 8-11
Mówi o tym także Księga Powtórzonego Prawa 5,14.
Pytasz "Co kwalifikuje się jako praca?" - myślę że katolicyzm w tej kwestii nie różni się od właściwie pojętych zasad Tory (pięcioksięgu Mojżesza). "Właściwie pojętych" - bo Pan Jezus czynił wiele cudów właśnie w szabat, co było jednym z głównych zarzutów stawianych Mu przez kapłanów i uczonych w Piśmie (np. Łk 6,7). Żydzi zarzucali także Apostołom naruszanie szabatu, gdy ci np. głodni zrywali kłosy i wykruszali ziarna (Mt 12,1-2). Pan Jezus "stawiał na nogach" sens szabatu, podważał zwyczaje żydowskie w tym zakresie (np. Mt 12,11), a nawet ujawniał ich obłudę (np. Łk 13,15).
Bóg traktował wypoczynek szabatu (właściwie rozumiany) niesłychanie poważnie,
z szabatem Bóg związał nawet Swoją bezpośrednią interwencję: podczas wędrówki Izraela po pustyni (po ucieczce z niewoli egipskiej). Przez 5 dni Izraelici zbierali wtedy mannę w ilości "omer na głowę"(Wj 16,16)., szóstego dnia zbierali podwójną ilość (Wj 16,22), a siódmego dnia, w dniu szabatu, manny nie było (Wj 16,27)...
Nie wolno było zostawiać manny na dzień następny (Wj 16,19). Gdy ktoś wbrew temu poleceniu odłożył jakąś ilość manny na dzień następny - manna ta gniła i tworzyły się robaki (Wj 16,20). Ale, o dziwo, w mannie zebranej w podwójnej ilości przed szabatem i pozostawionej na szabat robaki się nie tworzyły i nie gniła (Wj 16,24)...
Dzień siódmy ma być przede wszystkim świętem ku czci Pana, Boga naszego. Pan Bóg dając nam siódmy dzień jako specjalny, wolny od pracy, umożliwia nam ponadto zatrzymanie się w pędzie codzienności. Dobrodziejstwa przemian, jakie dokonują się w człowieku pod wpływem odpoczynku trudno jest zmierzyć, ale raczej każdy wie, że są wielkie.
Przepis Prawa Kanonicznego dostałeś.
Został też podany adres do strony z wykazem czynności zakazanych w szabat http://www.the614thcs.com/40.458.0.0.1.0.phtml
Nie jest to wykaz pochodzący z Biblii. W wykazie tym jest np. mowa o zakazie zapalania zapałki czy zapalniczki - w czasach gdy Mojżesz przekazywał Izraelowi Prawo o świętowaniu szabatu - takich przedmiotów jeszcze nie znano. Wymienione na ww. stronie zakazy mogą zdumiewać, np "rozsmarowywanie kremów na skórze, używanie mydła w kostce". Nie wiem, na ile stowarzyszenie tworzące tę stronę jest kompetentne w sprawach współczesnego judaizmu?
Jednak Judaizm współczesny (talmudyczny) zasadniczo różni się od judaizmu biblijnego. Judaizm biblijny opierał się na Torze (pierwsze pięć Ksiąg Starego Testamentu), w tym zasadniczą częścią kultu było pielgrzymowanie Izraelitów do świątyni w Jerozolimie i składanie ofiar szczegółowo opisanych w Prawie Mojżesza. Po zburzeniu świątyni jerozolimskiej (w 70 roku naszej ery) nie ma jak i gdzie wykonywać tej podstawowej części Prawa Mojżeszowego. Składanie ofiar było dozwolone wyłącznie w tym jednym miejscu - właśnie w świątyni jerozolimskiej. Odbudowa świątyni jest niemożliwa - obecnie stoi tam muzułmańska Kopuła na Skale (Meczet Omara). Tak naprawdę po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa składanie dawnych ofiar stało się niepotrzebne, ponieważ On Sam stał się Najwyższą Ofiarą (na krzyżu), a ofiary z chleba i wina uobecniają tę Ofiarę podczas każdej Mszy Świętej. Jednak nie wszyscy Żydzi nawrócili się do Chrystusa i ci mają kłopot z kultywowaniem wiary wg Praw Mojżesza. Głównym odniesieniem współczesnego Judaizmu stał się Talmud - komentarze napisane przez rabinów, ustalające religijne zasady życia w warunkach wygnania i zburzenia świątyni.
Pan Jezus wielokrotnie powiedział uczonym w Piśmie i faryzeuszom "biada wam" i "Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!" Mt 23,24
Jednak Izraelici są nadal miłowani przez Boga (Rz 11,28) i będzie im okazane (jak i nam zostało okazane) miłosierdzie. Ta tajemnica wyjaśniona jest w Rz 11,25-31.
Przykazanie Boże wprowadzające szabat było przewrotem w dziejach ludzkości. Odpoczynek co 7 dni - tego dotąd nigdzie i nigdy nie było. Tak trudno było to humanitarne Prawo wprowadzić, że aż jego naruszanie Prawo Mojżeszowe musiało chronić... karą śmierci! (Wj 31,15; Wj 35,2). A mimo to zdarzało się, że szabaty były bezczeszczone (np. Ez 20,13; Ez 20,16).
Pytasz "Skąd się wzięła w Kościele Katolickim tradycja, żeby nie wykonywać pracy w niedzielę?"
Właśnie z ww. przepisów Prawa Bożego o świętowaniu dnia siódmego. Dniem siódmym w judaizmie jest sobota, u chrześcijan - niedziela (żydowski pierwszy dzień tygodnia). Pan Jezus powiedział, że nie przyszedł znieść Prawo, ale wypełnić, zob. Mt 5,17, (Pan Jezus nie przyszedł więc m.in. aby znieść szabat).
Pan Jezus powiedział, że kapłani naruszają odpoczynek szabatu, a jednak są bez winy (Mt 12,5), że ścigany, głodny Dawid zjadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko kapłani mogli je jeść .(Mt 12,3-4)
Tak więc zasadą powinno być uczciwe świętowanie szabatu połączone ze zdrowym rozsądkiem służącym uzasadnionemu czynieniu dobra w szabat (por. Mt 12,12). Precyzyjnie mówią o ty właśnie wyżej przytoczone Kodeks Prawa Kanonicznego i Katechizm.
Pozdrawiam :)
* * *
"2 Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat. 3 A On im odpowiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? 4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom? 5 Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? 6 Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. 7 Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych. 8 Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu." Ew. Mateusza 12,2-8
|
|
