Autor: Tadeusz (---.itcomp.pl)
Data: 2018-02-10 13:55
Załączam piękne rozważania według przemyśleń Św. Josemarii Escrivy de Balaguer. Mi były bardzo pomocne.
ROZWAŻANIA TAJEMNIC RÓŻAŃCOWYCH
TAJEMNICE RADOSNE
według przemyśleń Św. Josemarii Escrivy de Balaguer
TAJEMNICA 1 RADOSNA
ZWIASTOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNIE
Nie zapominaj, mój przyjacielu, że jesteśmy dziećmi. Maryja, Pani o słodkim imieniu, jest pogrążona w modlitwie. Możesz w tym domu być, kim zechcesz: przyjacielem, sługą, obserwatorem, sąsiadem... Ja natomiast nie ośmielę się być kimkolwiek z nich. Po prostu ukryję się za tobą i pełen bojaźni będę obserwował, co się dzieje. A oto Archanioł przychodzi i przynosi posłanie... „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”. Słowa wypowiedziane przez naszą Matkę przywodzą mi na myśl, na zasadzie kontrastu, rozliczne nieczyste uczynki ludzi... również i moje. Jakże nienawidzę teraz tych niskich, godnych pogardy przyziemnych czynów... Ileż postanowień. „Niech mi się stanie według twego słowa”. Na to zawołanie spełniają się słowa Dziewicy: Słowo staje się Ciałem. Pierwszy dziesiątek dobiega końca... Jeszcze mam chwilę czasu, aby powiedzieć mojemu Bogu, zanim powie to ktoś inny, „Jezu, kocham Cię”.
TAJEMNICA 2 RADOSNA
NAWIEDZENIE ŚWIĘTEJ ELŻBIETY
Zapewne potrafisz już, mój mały przyjacielu, radzić sobie sam. Dotrzymuj wtedy z radością towarzystwa Józefowi i Maryi... a dowiesz się o tradycjach Domu Dawida. Usłyszysz o Elżbiecie i Zachariaszu, wzruszysz się czystą miłością Józefa, a twoje serce zabije mocniej za każdym razem, kiedy będzie mowa o Dzieciątku, które ma się narodzić w Betlejem. Podążamy pospiesznie w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Przybywamy na miejsce. I oto dom, w którym ma się narodzić Jan Chrzciciel. Elżbieta z wdzięcznością oddaje cześć Metce swego Odkupiciela: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?”. Nienarodzony Chrzciciel poruszył się w jej łonie... Pokora Maryi znajduje wyraz w słowach Magnificat... I ty, i ja, którzy jesteśmy, którzy byliśmy pyszni, przyrzekamy sobie być pokornymi.
TAJEMNICA 3 RADOSNA
NARODZENIE PANA JEZUSA
Ogłoszono dekret cesarza Augusta, nakazujący spis ludności całego imperium. Każdy więc musi udać się do miasta swoich przodków. A ponieważ Józef pochodzi z domu i rodu Dawida, dlatego zdąża z Dziewicą Maryją z Nazaretu do miasta króla Dawida, Betlejem w Judei. I w Betlejem przychodzi na świat nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus! Nie ma dla Niego miejsca w gospodzie; rodzi się w stajni. A Matka Jego owija Go w pieluszki i kładzie w żłobie. Zimno. Ubogo. Pomagam Józefowi. Jaki dobry jest Józef! Traktuje mnie jak syna. Wybacza mi nawet, gdy biorę Dzieciątko na ręce i godzinami powtarzam Mu słowa pełne słodyczy i tkliwości. I całuję Go – ucałuj Go również! I kołyszę Go w swoich ramionach, śpiewam Mu i nazywam Go Królem, Miłością, moim Bogiem, moim Jedynym, moim Wszystkim! Jak śliczne jest Dzieciątko... i jakże krótki jest ten dziesiątek różańca!
TAJEMNICA 4 RADOSNA
OFIAROWANIE PANA JEZUSA W ŚWIĄTYNI
Gdy nadchodzi czas oczyszczenia Matki według Prawa Mojżeszowego, Dzieciątko zostaje przyniesione do Jerozolimy, aby być przedstawione Panu. Tym razem, mój mały przyjacielu, ty będziesz tym kto poniesie klatkę z gołębiami. Popatrz, Ona – Niepokalana – podporządkowuje się prawu, jakby była osobą skalaną. Czyż przykład ten nie stanowi dla ciebie, dzieciaku, pouczenia, że należy wypełniać święte Prawo Boże nie bacząc na własną ofiarę? Oczyścić się! My obaj z pewnością potrzebujemy oczyszczenia, pokuty, aby przez nią odnaleźć Miłość, Miłość, która niczym rozpalone żelazo zdoła wypalić wszelką nieczystość dusz naszych i będzie jak ogień zapalający Boży płomień w nędznej czeluści naszych serc. Pewien sprawiedliwy i pobożny człowiek przyszedł do świątyni wiedziony natchnieniem Ducha Świętego (było mu objawione, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Chrystusa); bierze On Mesjasza w swoje ramiona i mówi do Niego: „Teraz, o Władco pozwól odejść słudze twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie”.
TAJEMNICA 5 RADOSNA
ODNALEZIENIE PANA JEZUSA W ŚWIĄTYNI
Gdzie jest Jezus? Maryjo, gdzie jest Dzieciątko? Maryja płacze. Na próżno obaj biegamy pomiędzy ludźmi, od karawany do karawany: nikt Go nie widział. Józef, który usiłował powstrzymać łzy, płacze również... I ty też płaczesz... i ja. Ja, mały i prosty człowiek, wypłakuję moje oczy i wznoszę ku niebu moje błagania... aby przeprosić za te wszystkie razy, kiedy traciłem Go z mojej winy i kiedy nie płakałem. Jezu, obym Cię już nigdy nie utracił... Połączyły nas teraz nieszczęście i żal, tak jak przedtem złączył nas grzech. A z głębi naszego jestestwa wydobywa się ogrom szczerej boleści i żarliwych zapewnień, których niepodobna tu opisać. I gdy przychodzi pocieszenie i radość z powodu odnalezienia Jezusa – nie było Go przez trzy dni, bo debatował z nauczycielami Izraela, odnosimy wrażenie, że i naszym obowiązkiem jest opuścić dom, rodzinę i pójść służyć Ojcu Niebieskiemu.
TAJEMNICE ŚWIATŁA
PIERWSZA TAJEMNICA ŚWIATŁA
CHRZEST PANA JEZUSA W JORDANIE
W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.
W tym czasie przyszedł też Jezus z Nazaretu w Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
DRUGA TAJEMNICA ŚWIATŁA
OBJAWIENIE SIĘ PANA JEZUSA
NA WESELU W KANIE
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
TRZECIA TAJEMNICA ŚWIATŁA
GŁOSZENIE KRÓLESTWA BOŻEGO
I WZYWANIE DO NAWRÓCENIA
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.
I mówił do nich o konieczności nawrócenia: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi.
CZWARTA TAJEMNICA ŚWIATŁA
PRZEMIENIENIE PANA JEZUSA NA GÓRZE TABOR
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
PIĄTA TAJEMNICA ŚWIATŁA
USTANOWIENIE EUCHARYSTII
A gdy nadeszła pora Paschy, Jezus zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym.
A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na Moją Pamiątkę.
Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego».
TAJEMNICE BOLESNE
TAJEMNICA 1 BOLESNA
MODLITWA PANA JEZUSA W OGRÓJCU
Módlcie się abyście nie ulegli pokusie. Tymczasem Piotr usnął. Usnęli także inni Apostołowie. I ty, mój mały przyjacielu, zapadłeś w sen... i ja okazałem się takim samym śpiochem jak Piotr. Jezus, samotny i zasmucony, cierpi, a krople Jego krwawego potu zraszają ziemię. Klęcząc na twardej ziemi, trwa na modlitwie... Wylewa łzy za ciebie... i za mnie. Przygniata Go ciężar ludzkich grzechów. „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja, lecz Twoja wola niechaj się stanie!”. Anioł z nieba pokrzepia Go. Jezus przeżywa katusze. Kontynuuje prolixius, modląc się jeszcze goręcej... Przychodzi do nas, a zastawszy nas śpiących, mówi po raz wtóry: „Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. Judasz – zdrajca. Pocałunek. Błysk Piotrowego miecza w ciemnościach nocy. Jezus mówi: „Wyszliście z mieczami i kijami, jak na zbójcę, aby Mnie pochwycić”. Tak, jesteśmy
tchórzami: podążamy za Nim z daleka, ale przebudzeni i rozmodleni. Modlitwa... modlitwa...
TAJEMNICA 2 BOLESNA
BICZOWANIE PANA JEZUSA
Piłat mówi: „Jest taki zwyczaj, że uwalniam jednego więźnia w czasie Paschy. Którego chcecie, żebym wam uwolnił? Barabasza – czy Jezusa, zwanego Mesjaszem?”. Tłum, podburzony przez arcykapłanów i starszyznę, krzyczy: „Strać Tego, a uwolnij nam Barabasza”. Rzecze Piłat ponownie: „Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem?” „Ukrzyżuj Go!”. Pyta ich Piłat po raz trzeci: „Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Lecz tłum jeszcze głośniej krzyczy: „Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj Go!” Wtedy Piłat, chcąc uspokoić tłum, uwalnia Barabasza, a Jezusa każe ubiczować. Przywiązany do słupa. Pokryty ranami. Rozlegają się uderzenia bicza spadającego na Jego okaleczone ciało, na Jego nieskalane ciało, które cierpi za nasze grzeszne ciała. Więcej razów... Ludzkie okrucieństwo dochodzi do zenitu. W końcu wyczerpani oprawcy odwiązują Jezusa. Ciało Chrystusa skurczone z bólu pada bezwładnie, zbite i na wpół żywe, na ziemię. Ani ty, ani ja nie jesteśmy w stanie wydobyć z siebie głosu. Zresztą słowa są niepotrzebne. Spójrz na Niego, przypatrz Mu się... zatrzymaj na nim wzrok. Czy po tym wszystkim... po tym wszystkim, czy będziesz jeszcze wzdragał się przed pokutą?
TAJEMNICA 3 BOLESNA
CIERNIEM KORONOWANIE PANA JEZUSA
Król nasz chciał cierpieć jak najwięcej i pragnieniu temu staje się zadość! Prowadzą Pana mojego na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium i przywołują całą kohortę. Brutalni żołnierze obnażają najczystsze ciało Pana Jezusa. Zarzucają Mu na ramiona brudną, purpurową szatę. Do prawej ręki wtykają Mu trzcinę jako berło. Wciskają Mu na skroń koronę z cierni i urągają z wystawionego na pośmiewisko Króla... „Witaj, Królu Żydowski”. Krwawymi uderzeniami ranią Jego głowę. Biją Go... i plwają na Niego. Cierniem ukoronowany i odziany w purpurowy płaszcz Pan Jezus staje przed tłumem: Ecce Homo – „Oto człowiek”. Ujrzawszy Go arcykapłani i słudzy wołają: „Ukrzyżuj Go, ukrzyżuj Go”. Ty i ja... czyż nie ukoronowaliśmy Go cierniem na nowo, czy nie biliśmy Go, nie pluliśmy na Niego? Nigdy więcej, Jezu, nigdy więcej... I tym mocnym, życiowym postanowieniem kończymy niniejsze dziesięć Zdrowaś Maryjo.
TAJEMNICA 4 BOLESNA
DŹWIGANIE KRZYŻA PRZEZ PANA JEZUSA
Dźwigając swój krzyż, Pan Jezus idzie na miejsce, zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. I zatrzymują niejakiego Szymona z Cyreny, wracającego z pola, i wkładają na niego Krzyż, aby go niósł za Jezusem. Proroctwo Izajasza wypełnia się: „Zaliczono Go do złoczyńców”. „Przyprowadzono też dwóch innych – złoczyńców, aby ich z Nim stracić”. Każdy, kto pójdzie za Mną... Mój mały przyjacielu, jesteśmy zasmuceni, przeżywając mękę Pana Jezusa. Popatrz, z jaką lubością obejmuje On Krzyż; i ty... ponieś go dla Pana Jezusa. Ale nie wlecz krzyża po ziemi... Nieś go uczciwie, rzetelnie na swoich ramionach, ponieważ twój krzyż, jeśli będziesz go niósł z godnością, nie będzie jakimś tam zwykłym krzyżem, ale... Świętym Krzyżem. Nie nieś swego krzyża z rezygnacją. Rezygnacja nie ma nic wspólnego z wielkodusznością. Pokochaj swój krzyż. A kiedy go naprawdę pokochasz, to ten twój krzyż będzie Krzyżem bez krzyża. Wtedy też na pewno spotkasz, tak jak Pan Jezus, Maryję na swej drodze.
TAJEMNICA 5 BOLESNA
UKRZYŻOWANIE I ŚMIERĆ PANA JEZUSA
Tron chwały jest już gotowy dla Jezusa Nazareńskiego, Króla Żydowskiego. Ani ty, ani ja nie widzimy, żeby zwijał się z bólu, gdy przybijają Go do Krzyża. Cierpiąc, ile człowiek tylko jest w stanie wycierpieć, jeszcze wyciąga do nas ramiona w geście Wiekuistego Kapłana... Żołnierze biorą Jego święte szaty i dzielą je na cztery części. Aby jednak nie rozdzierać tuniki, rzucają o nią losy, do kogo ma należeć. Tak oto raz jeszcze wypełniają się słowa Pisma: „Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię”. Już podniesiono Go w górę... A u stóp Krzyża, blisko swojego Syna stoi Matka... i Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. I Jan, umiłowany uczeń Jezusa. ”Oto Matka twoja!”. Daje nam swoją Matkę, aby była naszą Matką. Wcześniej „dali Mu pić wino zaprawione goryczą. Skosztował, ale nie chciał pić”. Ale teraz odczuwa pragnienie... pragnie miłości, pragnie dusz. Consummatum est – „Wykonało się”. Popatrz, niemądra dziecino: wszystko to... wszystko to wycierpiał Pan Jezus dla ciebie... i dla mnie. Czy teraz potrafisz powstrzymać się od płaczu?
TAJEMNICE CHWALEBNE
TAJEMNICA 1 CHWALEBNA
ZMARTWYCHWSTANIE PANA JEZUSA
Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Pana Jezusa. Wczesnym rankiem następnego dnia przychodzą do grobu. I u wejścia ze zdumieniem stwierdzają, że nie ma tam ciała Pana naszego.
Młodzieniec w bieli mówi do nich: „Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Nazareńskiego”. „Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział”. Zmartwychwstał! Pan Jezus zmartwychwstał! Nie ma Go już w grobie. Życie odniosło zwycięstwo nad śmiercią. Ukazał się swojej Najświętszej Matce. Ukazał się Marii Magdalenie, którą porwała miłość do Chrystusa. Ukazał się Piotrowi i pozostałym Apostołom. A także tobie i mnie, którzy jesteśmy Jego uczniami i kochamy Go bardziej niż Maria Magdalena – ileż to bowiem razy zapewniamy Go o tym! Obyśmy nigdy nie umarli przez grzech; oby nasze duchowe zmartwychwstanie trwało na wieki. Ale zanim skończy się dziesiątek różańca, ucałujesz Jego zranione stopy... a ja odważę się na więcej, ponieważ większe ze mnie dziecko, ja dotknę ustami otwartej rany w Jego boku.
TAJEMNICA 2 CHWALEBNA
WNIEBOWSTĄPIENIE PANA JEZUSA
Oto Mistrz poucza swoich uczniów: oświecił ich umysły, aby rozumieli Pismo Święte i czyni ich świadkami swojego życia, swoich cudów, swojej męki i śmierci, i chwały swojego zmartwychwstania. Potem wprowadza ich na przedmieścia Betanii i podniósłszy ręce, błogosławi ich. Poczym rozstaje się z nimi i zostaje uniesiony do nieba, aż obłok zabiera Go im sprzed oczu. Pan Jezus odszedł do swojego Ojca. Dwaj Aniołowie w białych szatach podchodzą do nas i mówią: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo?”. Piotr i inni Apostołowie wracają do Jerozolimy „z wielką radością”. Jest rzeczą słuszną, aby uświęconemu człowieczeństwu Chrystusa oddawały cześć, hołd i uwielbienie chóry Aniołów i orszak wszystkich świętych w niebie. Lecz
ty i ja czujemy się osieroceni, ogarnia nas smutek i idziemy do Maryi szukać pocieszenia.
TAJEMNICA 3 CHWALEBNA
ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Pan nasz powiedział: „Będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze”. Uczniowie znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu, kiedy nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. Apostołowie napełnieni Duchem Świętym sprawiali wrażenie pijanych. Potem Piotr w otoczeniu jedenastu Apostołów przemówił donośnym głosem. My, mieszkańcy stu krajów, słuchamy go. Każdy z nas słyszy go w swoim ojczystym języku. Mówi do nas o Jezusie Chrystusie, o Duchu Świętym i o Bogu Ojcu. O dziwo, nie kamienują go, ani nie wtrącają do więzienia, a spośród tych, którzy go słuchają, trzy tysiące nawraca się i przyjmuje chrzest. Ty i ja, gdy pomagamy Apostołom w udzielaniu chrztu, to wysławiamy tym samym Boga Ojca za Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Także i my czujemy się upojeni mocą Ducha Świętego.
TAJEMNICA 4 CHWALEBNA
WNIEBOWZIĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
„Bóg wziął Maryję z ciałem i duszą do nieba; cieszą się Aniołowie!” Pieśń radości rozbrzmiewa w Kościele. I my również w nastroju radosnego wzruszenia rozpoczynamy rozważanie tajemnicy tego dziesiątka różańca. Matka Boża zasnęła. Wokół Jej łoża zgromadziło się dwunastu Apostołów. Miejsce Judasza zajmuje Maciej. I my, dzięki łasce, którą zostaliśmy wraz z innymi obdarzeni, również jesteśmy przy Niej. Lecz Pan Jezus pragnie mieć swoją Matkę z ciałem i duszą w niebie. Dwór Niebieski uszykowany w całej swojej wspaniałości wita Matkę Bożą. Ty i ja – nadal pozostając dziećmi – chwytamy tren wspaniałego niebieskiego płaszcza Maryi i dzięki temu możemy być świadkami tej cudownej scenerii. Trójca Przenajświętsza przyjmuje i oddaje honory Tej, która jest Córką, Matką i Oblubienicą Boga... I tak wielki jest majestat Maryi, że Aniołowie wołają ze zdumieniem: „Kimże Ona jest?”
TAJEMNICA 5 CHWALEBNA
UKORONOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Jesteś cała piękna i bez skazy. Jesteś jak ogród zamknięty, Siostro moja, Oblubienico moja – jak zamknięty ogród i zapieczętowane źródło. Pójdź, będziesz ukoronowana” (Pnp 4,7,12.8). Ty i ja, gdybyśmy tylko mogli, uczynilibyśmy Ją także Królową i Panią wszelkiego stworzenia. „Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod Jej stopami, a na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). Maryja, Dziewica bez zmazy, starła upadek Ewy i swoją niepokalaną piętą zgniotła głowę węża symbolizującego szatana. Córka Boga, Matka Boga, Oblubienica Boga. Ojciec, Syn i Duch Święty koronują Ją jako prawowitą władczynię wszechświata. Aniołowie składają Jej cześć jako Jej poddani... i patriarchowie, i prorocy, i Apostołowie... i męczennicy, i wyznawcy, i dziewice, i wszyscy święci... i wszyscy grzesznicy, i ty, i ja.
|
|
