logo
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

 Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Mariola (---.centertel.pl)
Data:   2018-06-21 19:17

Witam wszystkich. Chciałabym się poradzić w następującej sprawie. Miałam ciężkie dzieciństwo. Mama była źle traktowana przez tatę, ale nie było bicia czy wyzwisk. Bardziej chodziło o ignorowanie, wybuchy złości itp. Odkąd pamiętam mama płakała i uzalala sie nad sobą, jak jest jej ciężko. Ciągle nam (mi i rodzeństwu) powtarzała, że ojciec zniszczył jej życie, że go nie kocha i gdyby mogła to nigdy by za niego nie wyszła. I tak cale życie. Z mojej perspektywy bardzo źle nie było. Tata poświęcał nam dużo czasu. Czasami był bardzo wymagający. Zachowanie mamy bardzo wpłynęło na moje życie, zachowanie. Nie interesowała się naszymi uczuciami, nie okazywala współczucia. Z tego co ja pamiętam, to zawsze najbardziej przejmowała się sobą. I teraz dochodzę do sedna sprawy. Tata zachorował na Alzheimera i mama się nim opiekuje. Ma do pomocy opiekunkę. Ja z bratem pomagamy tyle ile sie da. Chodzi o to, że mama ciągle mówi że jest jej bardzo ciężko, że nie wytrzyma, ze wpadnie w depresje itd. Na pewno jest ciężko, ale w takich sytuacjach nie potrafię jej pocieszać i ogarnia mnie gniew ze jak ja jej potrzebowałam to nie mogłam na nią liczyć. Z drugiej strony wiem że powinnam jej pomóc. Ale ten gniew i złość mnie paraliżuje. Ten brak uczucia ze strony mamy boli. Rozmowa nic nie da, już próbowałam. Mama od razu zaczyna płakać, że to ona miała ciężko nie my. Jak sobie z tą sytuacją poradzić? Bardzo proszę o pomoc.

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Hanna (---.wtvk.pl)
Data:   2018-07-03 12:22

Mam rodziców w podeszłym wielu. Niestety, rozmowa rzeczywiście może nic nie dawać (coś się dzieje z ich psychiką, mówiąc najoględniej, przypuszczam, że za pewne zachowania już nie odpowiadają), a niezrozumienie owszem, bywa bolesne. Znam i powracający płacz mamy, i jej skargi.
Wybrałam model, o którym i Ty piszesz: "Ja z bratem pomagamy tyle ile się da". W naszych warunkach - naprawdę robimy bardzo dużo, kosztem wielu wyrzeczeń. Powoli także i zdrowia, na razie mojego brata. Ale jestem bardzo ostrożna w ewentualnym pocieszaniu mamy czy otwieraniu pola na jej utyskiwania. Nie podejmuję takiej rozmowy albo ją dość szybko ucinam. Tak, niewątpliwie mamie jest ciężko, ale nie tylko jej. Początkowo próbowałam, jak to nazywasz, pocieszać, teraz stawiam granice. Aby pomagać, także fizycznie, organizacyjnie, trzeba mieć siły. Nie możemy dać się emocjonalnie zajechać, przeciążyć, zniszczyć, bo wtedy nie zdołamy już w żaden sposób pomóc.
Tyle realiów.
Moja sytuacja jest jednak nieco inna, ponieważ nie mam bardzo bolesnych zaszłości, żalu do mamy o brak zainteresowania itp. To nie moje doświadczenie. U Ciebie te zaszłości nakładają się na obiektywnie trudną sytuację obecną, co komplikuje sprawę.
Żale o przeszłość, gdy są, są w nas. I od nas zależy, czy je podtrzymamy, czy ich się wyrzekniemy, przebaczając. Przebaczenie odbiera im moc. Choć nie jest łatwe, to jednak zależy od Twojej decyzji.

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Mariola (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2018-07-03 16:48

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Dużo mi pomogła. Chyba też zacznę po prostu nie wchodzić w takie rozmowy. A z żalem muszę jakoś sobie poradzić, choć jest bardzo ciężko. Pozdrawiam.

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Xxx (---.cable.dynamic.surfer.at)
Data:   2018-07-04 09:13

Droga Mariolu, Ty też najbardziej przejmujesz się sobą. Może tego nie pamiętasz, ale mama chodziła z Tobą w ciąży, urodziła Cię, wstawała do Ciebie po nocach, karmiła, chodziła do lekarza, prawdopodobnie pocieszała, jak zbiłś sobie kolano itp, itd. Gdyby się Tobą nie przejmowała, nie przeżyła byś.
Nie jestem za tym, żeby obciążać dzieci swoimi problemami, ale to zdarza się w rodzinach, gdzie ojciec jest wrogi lub nieobecny. Komuś mama chciała się zwierzyć.
Teraz Ty jesteś stroną silniejszą w Waszej relacji i głównie od Ciebie ona zależy. Zbudowanie tej relacji jest fascynującym zadaniem, a nie „problemem” do załatwienia. Odpłacanie mamie „pięknym za nadobne” (ja dostałam od Ciebie za mało miłości, to teraz ja Tobie też jej nie dam) - tak jak Ty to widzisz, nie jest drogą Chrześcijanina. Nie musisz za mamę rozwiązywać jej problemów z tatą, możesz ucinać narzekanie i użalania, ale też okaż jej zrozumienie, szacunek i wdzięczność.
Prawdopodobnie, wychowana jako „córeczka tatusia” lubisz stawiać innym wymagania i gdy ich nie spełniają, wpadasz w gniew. Denerwuje Cię słabość i inna wrażliwość mamy, tak, jak denerwowała Twojego tatę.
Radzę Ci zacząć budować przyjacielską relację z mamą, zanim dorosną Twoje dzieci, jeśli je masz lub byś chciała, i wezmą sobie Twój model postępowania za wzór.

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Mariola (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2018-07-04 20:37

Tylko nie wiem, czy się uda budować przyjacielskie relacje, gdy mama ciągle nas oskarża, że nie pomagamy, że jest sama, nieszczęśliwa itd. A my naprawdę robimy bardzo dużo, czasem nawet kosztem własnych rodzin. Nie wiem, jak z mamą rozmawiać, postępować.

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: B. (---.184.128.62.ipv4.supernova.orange.pl)
Data:   2018-07-04 22:54

Napisałaś: "jak ja jej potrzebowałam to nie mogłam na nią liczyć.(...) Jak sobie z tą sytuacją poradzić? Bardzo proszę o pomoc."

Spróbuj uświadomić sobie coś, co od Mamy otrzymałaś, coś dobrego.

Chociażby to, że Twoje pieluszki nie zmieniały się same :) A w sumie było tych pieluszek tysiące.
Jest tyle dzieci w Domach Dziecka… Wśród nich są takie, które zostały przez zdrowych rodziców oddane… Zatem mieć dom rodzinny, to nie jest takie całkiem oczywiste.

Jeżeli zakwalifikujesz to co Mama robi jako rodzaj choroby (np. płaczliwość może chyba być skutkiem choroby tarczycy), to reakcje chorobowe nie powodują gniewu i złości, ale współczucie i chęć pomocy. Coś może jak z dzieckiem, czasami odwraca się jego uwagę na inny temat, ale się nim opiekujesz z miłością.

Aby umocnić Cię w dobrym, daję Ci fragmenty Pisma Świętego dotyczące czczenia rodziców.
Na początek wskażę Ci dwa z nich:
""Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój." (Pwt 5:16)
Jak widzisz, Bóg obiecał dobro dziecku (Tobie) za szanowanie, czczenie rodziców. Obietnicę tę przypomina Bóg w Nowym Testamencie (Ef 6:1-3).

I drugi fragment:
Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. a jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. (Syr 3:12-13)

Serdecznie pozdrawiam.

* * *

"Noe był rolnikiem i on to pierwszy zasadził winnicę. Gdy potem napił się wina, odurzył się [nim] i leżał nagi w swym namiocie. Cham, ojciec Kanaana, ujrzawszy nagość swego ojca, powiedział o tym dwu swym braciom, którzy byli poza namiotem. Wtedy Sem i Jafet wzięli płaszcz i trzymając go na ramionach weszli tyłem do namiotu i przykryli nagość swego ojca; twarzy zaś swych nie odwracali, aby nie widzieć nagości swego ojca." Rdz 9,20-23

"Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie." Wj 20:12

"Kto by uderzył swego ojca albo matkę, winien być ukarany śmiercią." Wj 21:15
[takie prawo otrzymali Żydzi od Mojżesza, patrz też Mt15:4 oraz Mk7:10]

"Każdy z was będzie szanował matkę i ojca i będzie zachowywał moje szabaty. Ja jestem Pan, Bóg wasz!" Kpł19:3

"Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój." (Pwt 5:16)

"Przeklęty, kto gardzi swoim ojcem lub matką. (...)" (Pwt 27:16)

"I zawołał swego syna Tobiasza, który przyszedł do niego. I rzekł mu: Spraw mi piękny pogrzeb! Szanuj swoją matkę i nie zapomnij o niej przez wszystkie dni jej życia! Czyń to, co jej się będzie podobać, i nie zasmucaj jej duszy żadnym twoim uczynkiem!" (Tb4:3)

Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona; Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki. (Ps22:10)

Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki, (Prz1:8)

Słuchajcie, synowie, rad ojca, by poznać mądrość, zważajcie! (Prz 4:1)

Strzeż, synu, nakazów ojca, nie gardź nauką matki, (Prz 6:20)

Przysłowia Salomona. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi. (Prz 10:1)

Głupi pogardza napomnieniem ojca, kto rad przestrzega - mądrzeje. (Prz 15:5)

Mądry syn radością ojca, a matką gardzi syn głupi. (Prz 15:20)

Kto zrodził głupca, wiele ma zmartwień, nie cieszy się ojciec nicponia. (Prz 17:21)

Zmartwieniem ojca syn niemądry, goryczą - swej rodzicielki. (Prz 17:25)

Strapieniem dla ojca - syn głupi, a rynną wciąż cieknącą - kłótliwa kobieta. (Prz 19:13)

Kto ojca znieważa, a matkę wypędza, jest synem bezecnym, zhańbionym. (Prz19:26)

Temu, kto ojcu i matce złorzeczy, w noc ciemną lampa zagaśnie. (Prz 20:20)

Słuchaj ojca, który cię zrodził, i nie gardź twą matką, staruszką! (Prz 23:22)

Raduje się ojciec prawego, kto zrodził mądrego, się cieszy; (Prz 23:24)
niech się weselą twój ojciec i matka, twa rodzicielka niech będzie szczęśliwa. (Prz 23:25)

Kto Prawa się trzyma, ten mądrym jest synem, przyjaciel rozwiązłych hańbi swego ojca. (Prz 28:7)

Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki. (Prz 29:15)

Jest plemię, co ojcu złorzeczy i matce nie chce błogosławić. (Prz 30:11)

Oko, co ojca wyśmiewa, gardzi posłuchem dla matki - niech kruki nad rzeką wydziobią lub niech je zjedzą orlęta! (Prz 30:17)

Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. (Syr3,2)

Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. (Syr3,3-4)

Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany. (Syr3,5)

Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce: jak panom służy tym, co go zrodzili. (Syr3,6-7)

Czynem i słowem czcij ojca swego, aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo. (Syr3,8)

Albowiem błogosławieństwo ojca podpiera domy dzieci, a przekleństwo matki wywraca fundamenty. (Syr 3,9)

Nie przechwalaj się niesławą ojca, albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą. (Syr 3:10)

Chwała dla każdego człowieka płynie ze czci ojca, a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci. (Syr 3:11)

Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. a jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. (Syr 3:12-13)

Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie. W dzień utrapienia wspomni się o tobie, jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy. (Syr 3:14-15)

Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca, a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę. (Syr 3:16)

Z całego serca czcij swego ojca, a boleści rodzicielki nie zapominaj! (Syr 7:27)

Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie. Córka roztropna jest bogactwem dla swego męża, a córka, która wstyd przynosi, zgryzotą dla swego ojca. Nieobyczajna córka zawstydza ojca i męża i przez obydwóch będzie wzgardzona. (Syr 22:3-5)

Córka dla ojca to skryte czuwanie nocne, a troska o nią oddala sen: w młodości, aby przypadkiem nie przekwitła [jako niezamężna], a gdy wyjdzie za mąż, by przypadkiem nie została znienawidzona, gdy jest dziewicą, by nie była zbezczeszczona, stając się w domu ojcowskim brzemienną - będąc z mężem, aby przypadkiem nie wykroczyła [niewiernością] i zamieszkawszy z nim, nie była niepłodna. (Syr 42:9-10)

Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. (Mt10:37)

Bóg przecież powiedział: Czcij ojca i matkę oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie. (Mt 15:4)

I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. (Mt19:5)

czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego! (Mt 19:19)

I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. (Mt 19:29)

Mojżesz tak powiedział: Czcij ojca swego i matkę swoją oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie. (Mk 7:10)

Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę. (Mk 10:19)

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2:51)

Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. (Ef 5:31)

Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. Czcij ojca twego i matkę - jest to pierwsze przykazanie z obietnicą - aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi. (Ef 6:1-3)

A [wy], ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je stosując karcenie i napominanie Pańskie! (Ef 6:4)

Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha. (Kol 3:21)

Starszego wiekiem nie strofuj, lecz nakłaniaj prośbą jak ojca, młodszych - jak braci, (1Tm 5:1)

Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? (Hbr 12:7

 Re: Zapomnienie i wybaczenie mamie.
Autor: Mariola (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2018-07-05 06:13

Bardzo dziękuję za odpowiedź.

 Odpowiedz na tę wiadomość
 Twoje imię:
 Adres e-mail:
 Temat:
 Przepisz kod z obrazka: