logo
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

 Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Ewelina (---.net.pulawy.pl)
Data:   2020-09-18 22:47

Co święta Faustyna ma na myśli, pisząc, że upokarzała się przed Bogiem? Ten motyw występuje u niej wielokrotnie, np. Dzienniczek nr 95, 133, 346.
Rozumiem motyw umniejszania się, natomiast na temat "upokarzania" nie mam wielu skojarzeń. Prawdopodobnie pozbawiona jestem wyższej miary inteligencji religijnej, jaką dysponowała święta Faustyna.
Być może chodzi tu o praktyki znane w zakonach a niezbyt znane ludziom świeckim. Tym bardziej prosiłabym o wyjaśnienie.
Proszę o niebagatelizowanie tego tematu gdyż dla mnie jest to naprawdę bardzo ważna kwestia. Czy nie jest tak, że przed Bogiem należy występować w sposób godny, zachowując godność osobistą? Słowo" upokarzać" bardzo mi w tym kontekście nie pasuje.

 Re: Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Beata (---.30.54.201.nat.umts.dynamic.t-mobile.pl)
Data:   2020-09-19 15:07

Słowo "upokarzanie" pochodzi od słowa "pokora". Może kojarzy ci się pejoratywne znaczenie: upokarzać czyli obrażać kogoś. Natomiast pokora jest cnotą i nie ma nic wspólnego z obrażaniem czyjejś godności osobistej. Nie jest też zarezerwowana tylko dla zakonników, ale dla wszystkich chrześcijan. Wynika z Nowego Testamentu i tego, że jesteśmy uczniami Chrystusa. Mamy przypatrywać się Chrystusowi i z Niego brać wzór. On to, chociaż był Synem Bożym „nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi” (Flp 2,6-7). W tym znaczeniu "upokarzanie się" jest czynieniem siebie na wzór Chrystusa, upodabnianiem się do Niego. To jest kwintesencja chrześcijaństwa, człowieczeństwa. Naśladując Chrystusa stajemy się prawdziwym uczniem, ze swoją godnością, właściwą dziecku Bożemu.

 Re: Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Hanna (---.wtvk.pl)
Data:   2020-09-19 15:37

Myślę, że słów nie można wyjmować z kontekstu utworu (tu "Dzienniczka"), autora oraz epoki. Dlatego - bez głębszych studiow, chociaż przejrzałam wszystkie konteksty dotyczące pokory, upokarzania i upokarzania się w "Dzienniczku" - stawiam tezę, że św. Faustyna pisze o uniżaniu się, o uznawaniu swojej małości, także o uznawaniu grzeszności czy nawet pomniejszaniu siebie. Nawet, jeśli to niepokoi dzisiejszego czytelnika. Niemniej - wymagałoby to większej pracy interpretacyjnej, łączącej jezykoznawstwo z teologią.

 Re: Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Mateusz (31.42.25.---)
Data:   2020-09-19 17:15

Rzeczownik "upokorzenie"/"upokarzanie" pochodzi od tego samego źródłosłowu, którym jest pokora. Oznacza zatem uznania czyjejś wyższości względem nas co nie jest niczym złym samo w sobie, jednak może być interpretowane w ten sposób jedynie wówczas, gdy o upokorzeniu się mówi sama osoba wypowiadająca się w danej sytuacji. Święta Faustyna uznaje się za małą i słabą wobec Boga, ale przy jednoczesnej ufności i miłości do Niego.

 Re: Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Kinga (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2020-09-20 00:56

Dzienniczek siostry Faustyny był pisany w latach 30, więc moim zdaniem należałoby się zastanowić co ludzie w tamtych czasach, zwłaszcza wierzący rozumieli pod pojęciem "upokarzać się". Język jest żywy i zmienia się z czasem, pewne słowa jak to właśnie zanikają lub są zastępowane innymi. Także czytając pisma mistyków czy teologów dobrze jest znać epokę, w jakiej żyli. Gdyż bez tego czasem trudno coś zrozumieć lub w ogóle na opak rozumiemy.

---
SJP (obecnie):

upokorzyć — upokarzać «poniżyć kogoś, urazić czyjąś godność»

upokorzyć się — upokarzać się «okazać pokorę, skruchę»

https://sjp.pwn.pl/szukaj/upokarza%C4%87.html
z-ca moderatora

 Re: Upokarzanie się przed Bogiem wg św. Faustyny
Autor: Hanna (---.wtvk.pl)
Data:   2020-09-20 01:57

- "Słownik wileński" wyd. 1861; https://eswil.ijp.pan.pl/index.php

upokarzać się: "stawać się pokornym, poniżać się"

pokora "uniżoność nieobłudna, niepodła; skromność pokorna; uczucie pobudzające do uznawania małych swych zasług, talentów, do przyznawania komu moralnej wyższosci nad sobą,do posłuszeństwa itd."

- Słownik warszawski wyd. 1901; najbliższy czasom Faustyny
https://crispa.uw.edu.pl/object/files/5890/display/Default

upokorzyć się 1. "stać się pokornym, spokornieć, spotulnieć, ukorzyć się, skruszyć się, uniżyc się" 2. "ująć, ubliżyć, uwłaczać sobie, poniżyć się"

pokora: "uniżoność nieobłudna, niepodła; skrucha"

 Odpowiedz na tę wiadomość
 Twoje imię:
 Adres e-mail:
 Temat:
 Przepisz kod z obrazka: