Autor: Patrycja (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 2006-01-03 07:40
Dam Ci przykład działania Ducha Świętego.
Porównaj zachowanie Apostołów przed otrzymaniem Ducha Świętego w dniu Pęćdziesiątnicy i po Jego otrzymaniu. Przed otrzymaniem Ducha Świętego siedzieli zamknięci i modlili się (nawet już po zmartwychwstaniu Chrystusa).
Sytuacja była taka - Ich Nauczyciela skazano na śmierć i wyrok wykonano (przedtem Jezusa pobito wyszydzono, itd. - wiesz co było). Im groziło to samo. A więc siedzieli w ukryciu i modlili się. Pięćdziesiąt dni mijało (prawie dwa miesiące!), a Oni nic więcej nie robili, tylko siedzieli w domu, ukryci, i modlili się razem (Dz 1:12; Dz 2:1)
A zobacz, co się stało PO zesłaniu Ducha Świętego.
Sytuacja obiektywnie rzecz biorąc nie zmieniła się - dalej groziły im represje. Tymczasem natychmiast Piotr wyszedł na zewnątrz i zaczął śmiało i głośno przemawiać. (Dz 2:14) Przemawiał tak, że tego dnia tłum około trzech tysięcy ludzi przyjął chrzest. (Dz 2:41) Apostołowie przestali siedzieć w domu, a chodzili do... Świątyni, gdzie byli ci, co spowodowali śmierć Chrystusa (kapłani, starsi i uczeni w Piśmie). Słuchały ich tłumy (np. Dz 3:11)
No i stało się. Wreszcie tamci mieli dość:
„Kiedy przemawiali do ludu, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór.” Dz 4:1-3
A więc stało się. Aresztowali Apostołów. Następnego dnia kapłani „Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać, i nauczać w imię Jezusa” Dz 4:18 (przeczytaj kontekst, zobacz co Piotr śmiało odpowiedział)
Tym razem kapłani wypuścili Apostołów „ze względu na lud”.
I co było dalej? Jak myślisz? Zapewne Apostołowie przestraszyli się? może zeszli do konspiracji? Nic z tych rzeczy. Duch Święty dał im przecież dar męstwa...
Uwolnieni - zebrali się razem i modlili:
(23) Uwolnieni przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. (24) Wysłuchawszy tego podnieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, (25) Tyś przez Ducha Świętego powiedział ustami sługi Twego Dawida: Dlaczego burzą się narody i ludy knują rzeczy próżne? (26) Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi. (27) Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, (28) aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły. (29) A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, (30) gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa. (31) Po tej modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże. (Dz 4:23-31)
A więc znów „głosili”... W samej „jaskini lwa”, w Jerozolimie...
I... znów ich aresztowano:
(17) Wówczas arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości (18) zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. (Dz 5:17-18)
Tym razem doznali cudu - z więzienia uwolnił ich anioł. Może teraz już ukryli się? Byli w więzieniu już dwa razy... Ależ skąd! Mieli przecież dary Ducha Świętego. Poszli ... do świątyni jerozolimskiej.... W samą „paszczę lwa” (cały czas byli tam ci, co ich aresztowali...).
Kapłani, gdy dowiedzieli się o tym, kazali ich przyprowadzić do siebie i powiedzieli: „(28) Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka?” Dz 5:28
Niecałe 2 miesiące temu Piotr trzy razy wyparł się Jezusa, ze strachu. A teraz...
Po usłyszeniu odpowiedzi Piotra i Apostołów Arcykapłan i jego zwolennicy: „(...) wpadli w gniew i chcieli ich zabić” Dz 5:33
Tym razem skończyło się na tym, że:
„(...) przywoławszy Apostołów kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili.” Dz 5:40
No i dostali Apostołowie karę cielesną, baty. Były to tęgie baty. Żydowska kara biczowania liczyła 40 batów. Wyobraź sobie, że dostajesz takie lanie od ojca, 40 batów... (aby nie przekroczyć przez pomyłkę "przepisowych" czterdziestu dawali 39).
Może to wreszcie „pomogło” i uciszyło Apostołów?
Ależ skąd...: (41) A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia /Jezusa/. (42) Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. (Dz 5:41-42)
I tak dalej...
Były to (i są) właśnie dary Ducha Świętego, te siedem darów... Jeżeli jesteś o czymś przeświadczona, że jest to dobre, Boże, to idziesz jak wicher, jak płomienie...
Jestem przekonana, że to Ci się w życiu przydarzy, że oprócz spokojnego działania darów Ducha Świętego w codzienności przeżyjesz także i takie nadzwyczajne wydarzenia... Ja już przeżyłam, a może jeszcze? Ojciec Święty powiedział "każdy ma swoje Westerplatte"...
Serdecznie pozdrawiam.
|
|
