Autor: Tadeusz (213.25.39.---)
Data: 2003-08-11 08:55
Miłość ze swej natury pragnie się dzielić własnym szczęściem. Miłość pragnie się udzielać na wszystkie sposoby.
Bóg więc stworzył człowieka z Miłości i dla Miłości, którą jest On sam.
Bóg jest prawdziwym Ojcem, który pragnie obdarzyć szczęściem wiecznym wszystkie swoje dzieci.
Pragnie On zatem, aby każdy człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boże, miał udział w Jego chwale.
Malarz lubuje się w kontemplowaniu obrazu, który nama-lo-wał. Podo-b-nie Bóg znajduje upodobanie i ra-dość w przychodzeniu do ludzi i w przebywaniu z ludźmi – arcydziele Jego dzie-ła Stworzenia.
Pan Bóg raduje się kontemplowaniem Siebie samego w duszach ludzkich, które wskutek przebóstwienia osiągają podobieństwo do swego Ojca.
Prz 8:22-32
22. Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,
23. od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.
24. Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody;
25. zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć;
26. nim ziemię i pola uczynił - początek pyłu na ziemi.
27. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,
28. gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,
29. gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię.
30. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,
31. IGRAJĄC NA OKRĘGU ZIEMI, ZNAJDUJĄC RADOŚĆ PRZY SYNACH LUDZKICH.
32. Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.
(BT)
Odkupieni więc przez Pana powrócą i przybędą na Syjon z radosnym śpiewaniem, ze szczęściem wiecznym na twarzach. Osiągną radość i szczęście; ustąpi smutek i wzdychanie.
(Ks.Izajasza 51:11)
Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu - radość.
(Ks.Izajasza 65:18)
Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.
(Ew.Jana 3:29)
Bo królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym.
(List do Rzymian 14:17)
Przekazuje zakonnica, matka E. Ravasio, por.
http://www.katolik.pl/forum/read.php?f=1&i=12679&t=12425
(...)
„Chciałbym, żeby człowiek dowiedział się jak najprędzej, że kocham go i doznaję największej radości, przebywając z nim i rozmawiając jak ojciec ze swymi dziećmi.
Jestem Wiekuisty i kiedy żyłem Jeden Jedyny, już wówczas postanowiłem użyć całej Swej Potęgi do stworzenia istot na Mój Obraz. Najpierw jednak trzeba było stworzyć materię, aby istoty te mogły znaleźć środki utrzymania. Stworzyłem zatem świat. Napełniłem go tym wszystkim, co – jak wiedziałem – będzie lu-dziom potrzebne: powietrzem, słońcem, deszczem i wieloma in-nymi rzeczami, o których wiedziałem, że będą im niezbędne do życia.
W końcu został stworzony człowiek! Cieszyłem się Moim dziełem! Człowiek jednak dopuszcza się grzechu, ale to właśnie wówczas objawia się Moja nie-skończona dobroć.
(...)
Pozdrawiam.
|
|