logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Karolina Polak
Jezus: prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek!
Droga
 
fot. SAVA86, Jesus | Pixabay (cc)


Kwestia dualizmu osobowego Jezusa Chrystusa
Wielki Post jest czasem, w którym jak w żadnym innym ukazuje się nam Jezus jako człowiek. Myśląc o osobie Jezusa Chrystusa, czasem możemy mimo znajomości prawd naszej wiary zagubić sens i znaczenia jego „podwójnej” – jednocześnie ludzkiej i boskiej natury.
 
Warto wyjaśnić tę skomplikowaną kwestię dualizmu osobowego Jezusa Chrystusa. Jest to fenomen naszej wiary, trudny do zrozumienia zarówno dla osób młodych, jak i dojrzałych. Jezus, będąc jedną osobą, jest jednocześnie Bogiem i człowiekiem. Co najciekawsze nie oznacza to, że do połowy jest Bogiem, a od połowy człowiekiem. Nie ma mowy o podziale 50 na 50. Nie jest również tak, że w Jezusie „mieszczą się” jakby dwie osoby – jedna będąca Bogiem, a druga człowiekiem. Nie, Jezus jest jeden!
 
Fenomen polega na tym, że jest On jednocześnie Bogiem i człowiekiem – stanowiąc przy tym jedną osobę!

Człowiek, taki jak my we wszystkim prócz grzechu
 
Uświadomienie sobie tego faktu, że Jezus będąc Bogiem, jest też stuprocentowym człowiekiem, może nam pomóc w przeżywaniu naszej wiary, a przede wszystkim wydarzeń biblijnych, których świadkami i uczestnikami stajemy się w liturgii Wielkiego Postu i samego Triduum Paschalnego.
 
Zapewne czasem myśląc o Jezusie, zdarza nam się zaniedbać – pominąć zupełnie fakt jego człowieczeństwa. Myślimy o Nim jako o „nadczłowieku”. Nie odbieramy mu oczywiście ludzkiego ciała i nie zaprzeczamy jego ziemskiemu życiu, ale wydaje nam się, że nie był zwykłym człowiekiem, takim jak my, z krwi i kości, że jego ból i cierpienie dla „zwykłego” człowieka byłyby zupełnie nie do zniesienia.
 
Jezus był człowiekiem takim jak my we wszystkim prócz grzechu. To właśnie w Wielkim Poście widzimy Jezusa nie tylko jako cudotwórcę wskrzeszającego ludzi, uzdrawiającego nauczyciela, do którego lgnął tłumy. W Wielkim Poście Jezus odsłania przed nami swoją ludzką, momentami słabą i wątpiącą naturę.
 
Jezus będąc prawdziwym człowiekiem, tak samo jak my odczuwał głód. Wyobraźmy sobie co musi odczuwać człowiek po 40 dniach niespożywania żadnego pokarmu. Aż ciężko to sobie wyobrazić osobie, która zapewne nigdy nie zaznała prawdziwego głodu. Czym jest nasz Wielki Post w porównaniu do Postu Jezusa, który tak jak my był człowiekiem? Na czas Wielkiego Postu jest nam ciężko zrezygnować ze słodyczy, dotrzymać postanowienia. Jezus nie uległ diabelskiej pokusie mimo 40 dni poszczenia.
 
Każdy człowiek miewa w swoim życiu momenty wahania i niepewności; w tym aspekcie Wielki Post również odsłania przed nami ludzką naturę Jezusa. Mimo dobrowolnie przyjętej na siebie winy Jezus cierpi i pragnie, aby godzina próby Go ominęła. W Ogrodzie Oliwnym słyszymy w tych dniach: „Jeśli to możliwe, odbierz ode mnie ten kielich”. Jezus, jak każdy prawdziwy człowiek, odczuwa paraliżujący strach. W końcu z krzyża słyszymy „Pragnę” - Jezus odczuwa pragnienie i wszystkie inne przyziemne potrzeby.
 
Uświadomienie sobie tej ludzkiej natury Jezusa może otworzyć nam oczy i pomóc zrozumieć, jak straszliwe musiało być Jego cierpienie podczas męki, którą dobrowolnie poniósł w imię naszego Zbawienia. Będąc prawdziwym człowiekiem, cierpiał prawdziwie ludzkim bólem.
 
Karolina Polak
Droga 5/2014 
 
Zobacz także
ks. Tomasz Jaklewicz
 Najpełniejsza formuła trynitarna pojawia się w zakończeniu Ewangelii św. Mateusza. Uczniowie mają udzielać chrztu w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Samego terminu „Trójca” rzeczywiście nie ma. Ale u św. Pawła znajdziemy szereg podobnych formuł, które mówią wyraźnie o specyfice działania Osób Bożych...

O tajemnicy Trójcy Świętej i Jej znaczeniu dla naszego życia z ks. Jackiem Kempą rozmawia ks. Tomasz Jaklewicz
 
bł. Josemarla Escriva de Balaguer
Trzeba, abyśmy często rozważali, po to, by tego nie zapomieć, że Kościół jest głęboką tajemnicą, która nie może być nigdy ogarnięta na tej ziemi. Jeżeliby rozum zamierzał wytłumaczyć ją sam z siebie, widziałby jedynie zgromadzenie ludzi, którzy przestrzegają pewnych przepisów, którzy myślą w podobny sposób. Ale to nie byłby Kościół Święty...
 
ks. Andrzej Trojanowski
Wydzielając Jezusowi odrobinę czasu na rutynowy pacierz, poświęcając Mu może kilka myśli, lecz zarazem zważając na to, by „nie zaszkodziły” one „ważniejszym” sprawom w moim życiu – przytrzymuję Go wraz z moim zbawieniem przy drzwiach mojego serca. On nie wej­dzie do środka, jeżeli nie zostanie za­proszony.
 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS