W 2007 roku o. bp Stanisław Padewski, ordynariusz diecezji  charkowsko-zaporoskiej obchodzi dnia 24 lutego 2007 roku 50. lecie swoich święceń kapłańskich  (24 luty 1957 roku); a dnia 10 lipca 2007 roku 5. lecie ingresu w nowopowstałej diecezji charkowsko-zaporoskiej (10 lipca 2002 roku); oraz dnia 18 września 2007 roku jubileusz 75.lecia urodzin (18 września 1932 roku).

***

Ojciec bp Stanisław Padewski OFMCap. urodził się na terenie ówczesnej diecezji lwowskiej dnia 18 września 1932 roku w Hucie Nowej, powiecie Buczacz na Ukrainie. Dnia 1 grudnia 1945 roku został przesiedlony wraz z rodziną z terenu dawnego ZSRR do Nowego Miasteczka k. Nowej Soli. Następnie uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Hucie Nowej i w Nowym Miasteczku, a później kształcił się w latach 1947 - 48 w Liceum Pedagogicznym. W latach 1948 - 49 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli. W 1957 roku złożył wobec przedstawicieli władz państwowych eksternistyczną maturę w LO im. Jana Kochanowskiego w Krakowie.  W dniu 27 sierpnia 1949 roku rozpoczął nowicjat w klasztorze Braci Kapucynów w Sędziszowie Małopolskim, który zakończył dnia 28 sierpnia 1950 roku złożeniem pierwszej profesji zakonnej. Śluby wieczyste złożył w klasztorze Braci Kapucynów w Krakowie dnia 19 września 1953 roku.  W latach 1952/57 odbył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Braci Kapucynów w Krakowie, a następnie dnia 24 lutego 1957 roku przyjął święcenia kapłańskie w Krakowie. Po świeceniach kapłańskich pracował duszpastersko jako wikariusz parafii i katecheta w kapucyńskich domach i parafiach w Bytomiu i Krakowie. Oprócz tego od 1959 roku prowadził zajęcia muzyczne jako nauczyciel śpiewu w WSD Kapucynów w Krakowie.

Od 1961 do 1964 roku podjął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Nauk Humanistycznych (Instytut Filologii Polskiej), które po trzech latach następnie kontynuował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Egzamin magisterski z filologii złożył w 1966 roku w oparciu o pracę zatytułowaną: "Sprawy słowiańskie w piśmiennictwie polskim i łacińskim czasów Zygmunta Starego".

Od 1964 roku ponownie został skierowany do kapucyńskiego klasztoru w Krakowie, przy którym pełnił obowiązki: kaznodziei, spowiednika sióstr, publicysty i studenta UJ w Krakowie.  Od 1967 roku o. bp przebywał kolejno we Wrocławiu (duszpasterz akademicki); Krośnie (katecheta szkół średnich). W 1970 roku został mianowany przełożonym największego klasztoru pod względem liczebnym zakonników w Krakowie. Od 1976 do 1985 roku pełnił przez trzy kolejne kadencje urząd przełożonego domu i proboszcza parafii w Stalowej Woli (Rozwadowie) oraz bezpośredniego  zastępcy Ministra Prowincjalnego. W 1979 roku został wybrany jako członek do Komitetu organizacyjnego obchodu "300-lecia osiedlenia się Kapucynów w Polsce". Od 1985 roku przebywał i pracował kolejno w Pile i Sędziszowie Młp. W 1988 roku udał się na Ukrainę, gdzie pracował w parafiach jako duszpasterz w takich miejscowościach jak: Bar, Połonne, Kijów, Starokonstantynów, Szepetówka. Od 1989 roku zamieszkał w Starokonstantynowie, gdzie jako proboszcz rozpoczął starania o odzyskanie od władz państwowych kapucyńskiego klasztoru i kościoła. W 1991 roku został mianowany przez Ministra Prowincjalnego delegatem Prowincjała Prowincji Krakowskiej na Ukrainie i w b. ZSRR. Jako delegat Prowincji Krakowskiej posiadał rozszerzone kompetencje: przyjmowania kandydatów do postulatu i nowicjatu kapucynów,  reprezentowania Prowincji i Ministra Prowinalnego z Krakowa wobec władz kościelnych i państwowych na tamtych terenach oraz koordynowanie apostolstwa i życia zakonnego braci kapucynów. W 1992 roku jako przełożony domu i proboszcz parafii przebywał w Winnicy, gdzie pracował duszpastersko posługując także w okolicznych kościołach w miejscowościach: Teplik, Graczów, Kuna i Samczyńce. Od 1994 roku przyjął obywatelstwo ukraińskie. Dnia 13 kwietnia 1995 roku został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem tytularnym diecezji Tigia i biskupem pomocniczym diecezji kamieniecko-podolskiej. Święcenia biskupie otrzymał dnia 10 czerwca 1995 roku w katedrze w Kamieńcu Podolskim z rąk abp Antonio Franco, nuncjusza apostolskiego na Ukrainie. Od dnia 10 października 1998 roku został skierowany do archidiecezji lwowskiej, gdzie pełnił przy metropolicie kardynale Marianie Jaworskim posługę biskupia pomocniczego.  W 2002 roku decyzją papieża Jana Pawła II został mianowany ordynariuszem nowoutworzonej diecezji charkowsko-zaporoskiej. Dnia 10 lipca 2002 roku odbył się jego uroczysty ingres w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie. 

o. Robert Krawiec OFMCap.