- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
ks. Jan Twardowski
Kilka myśli o Bożym Narodzeniu
Tomiki tej serii zawierają wspaniałe, pełne kapłańskiej mądrości, a zarazem bardzo osobiste refleksje. Ksiądz Twardowski dzieli się z nami przemyśleniami dotyczącymi, m.in., modlitwy, różańca, aniołów, wiary, nadziei, miłości, cierpienia. Przede wszystkich zaś są to refleksje ks. Jana, które pomogą, zrozumieć w pełni Święta Bożego Narodzenia i na nowo odkryć radość ich rodzinnego przeżywania.
| Wydawca: Wydawnictwo Święty Wojciech Rok wydania: 2009 ISBN: 978-83-7516-235-6 Stron: 104 Rodzaj okładki: Miękka Wymiary: 140 x 140 |
 |
Przeżyć początek Dobrej Nowiny
"Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym" – tak rozpoczyna Ewangelię Święty Marek (Mk 1,1). "Początek Ewangelii" albo – posługując się polskimi słowami – początek Dobrej Nowiny.
Po tej zapowiedzi Święty Marek pisze, jak się rozpoczęło głoszenie Dobrej Nowiny o zbawieniu, które przyszło na świat.
Może się komuś wydawać, że nowina sprzed dwóch tysięcy lat już nie jest nowiną, że to, co było, już nie jest nowe, że to nie nowalijka, ale stara wiadomość z długą, siwą brodą. Może była nowością, kiedy głosił ją Święty Marek. Może wtedy zaskakiwała, zdumiewała, bo ludzie słyszeli ją po raz pierwszy.
Czy teraz, po tylu latach, kiedy czytamy ją po cichu, na głos, na ambonie i do poduszki przed snem, jest wciąż nowa?
W świecie starzejących się książek, księży, światopoglądów – Ewangelia jednak staje się nowością. Nieraz w życiu głupiejemy i żyjemy, jakbyśmy mieli klapki na oczach. Zapominamy, że przyszło kiedyś i przychodzi każdego dnia coś całkiem nowego, cudownego – sam Bóg stał się jednym z nas. Ewangelia może być czymś olśniewająco nowym – nie tylko dla ludzi żyjących poza wiarą, ale i dla nas, którzy ją stale czytamy.
Święty Marcin, o którym mówiono, że czytał Ewangelię od deski do deski, tam i z powrotem, nagle odkrył w niej coś całkiem nowego: dowiedział się, że biedak, którego otulił płaszczem, był samym Panem Jezusem. To, co wydawało się lekturą, czcigodnym, pisanym przed wiekami tekstem, stało się nagle aktualną rzeczywistością.
Jak często Ewangelia, niby tak bardzo stara, staje się nagle czymś nowym w dniu Pierwszej Komunii Świętej, w początkach powołania zakonnego czy kapłańskiego, w czasie mszy prymicyjnej, w chwili nawrócenia, kiedy cieknie po twarzy łza – nie sentymentalna gapa, ale mądrze świadoma cudu nowości Ewangelii.
Czasem ze starego tekstu możemy się nieoczekiwanie dowiedzieć, że synem, który odszedł od ojca, owcą z podrapaną mordką, sługą, który zakopał talent, głupią panną, która jak ćma biegła po ciemku, nie mogąc trafić do domu, bo jej lampa zgasła – jesteśmy właśnie my i że owe przypowieści to – wypisz wymaluj – nasze fotografie.
Początek Dobrej Nowiny nie jest tylko początkiem książki zwanej Ewangelią (bo książki czasem się starzeją). Jest początkiem czegoś nowego, co może przydarzyć się nam teraz. Skoro Jezus przyszedł na świat jako Człowiek, może za parę minut przyjść do nas pod postacią człowieka, proszącego o czas, dobroć, serce. Może próbować naszą wierność.
Przeżyć początek Dobrej Nowiny – to przeżyć coś niesłychanie ważnego. To usłyszeć Jezusa mówiącego bezpośrednio, nie tylko przez czcigodny tekst z wysokiej ambony. Usłyszeć to, co jest zagłuszane, omijane, to, czego się nie chciało słyszeć, ale co do nas przybiegnie nagle, wstrząśnie nami i przemówi. Jest to początek nawrócenia. Cud trwałości Kościoła.
Zobacz także
ks. Jerzy Olszówka SDS
We współczesnym świecie nie ma takiej dziedziny życia, która nie podlegałaby pewnym przeobrażeniom. Zmieniają się warunki życia, zmieniają się ludzkie poglądy, obyczaje, tradycje, zmieniają się systemy wartości, wzorce postępowania, prawa rządzące życiem ludzkiej społeczności. Ten proces przemian nie ominął także sfery religijności. Choć wierzymy w tego samego Boga, w którego wierzyli nasi ojcowie i dziadowie to jednak zmienia się styl pobożności - zmienia się sposób modlitwy, sposób uczestnictwa w życiu Kościoła.
Jan Uryga
To święto Chrystusa i jednocześnie Jego dziewiczej Matki jest szczególną pamiątką decydującego dialogu Boga z człowiekiem. Miłość Maryi wznosi się z ziemi do nieba na spotkanie Miłości Bożej. Przez tę Miłość zstępuje Jezus na ziemię i miłością ogarnia najpierw swoją Matkę, a wraz z Nią każdego człowieka...
ks. Ottavio De Bertolis SJ
Jezus doświadczył oddalenia od Boga jak największy grzesznik, jak jeden z potępionych, cierpiał zamiast nas, aby nikt nie mógł twierdzić, że nie był pokochany miłością bez granic. Godziną Świętą tradycyjnie określa się klasyczną formę pobożności do Najświętszego Serca, która wzięła początek od słów samego Jezusa: Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie (Mk 14, 34).
