"Księga świadków" to pierwsze w dziejach współczesnego chrześcijaństwa martyrologium ekumeniczne, przygotowane razem z chrześcijanami niemal wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Jest to nawiązanie do chlubnej tradycji pierwszych wieków po Chrystusie, kiedy to chrześcijanie gromadzili imiona lokalnych męczenników, świadków wiary w Jezusa umarłego i zmartwychwstałego.

Dzieło zredagowała wspólnota monastyczna, powstała w dniu zamknięcia Soboru Watykańskiego II, czyli 8 grudnia 1965 roku. Od samego początku składała się ona z braci zarówno katolickich, jak i protestanckich, i była otwarta na dialog z prawosławnymi. Obecna "Księga" to zwieńczenie wieloletniego doświadczenia wiary wspólnoty, która z czasem zaczęła wspominać w swojej liturgii świadków różnych Kościołów i już w początkach lat siedemdziesiątych zaczęła redagować martyrologium ekumeniczne.