logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
artykuł sponsorowany
Małżeństwo oraz kapłaństwo jako sakramenty społeczne
materiał własny
 


Życie można przeżyć na trzy sposoby: w małżeństwie, w kapłaństwie lub w samotności. Kapłaństwo i małżeństwo to dwa z siedmiu sakramentów. Jako jedyne uznaje się je za sakramenty społeczne, które determinują życie nasze i innych osób. Zapewne dlatego też świętuje się je w najbardziej uroczysty sposób. 
 
Sakramenty, czyli siedmiokrotne dary Boga dla człowieka
 
Sakramenty uznaje się za widzialne znaki niewidzialnej łaski, co innymi słowy oznacza przekazanie darów Boga dla człowieka. Sakramenty przekazuje się w chrześcijaństwie, przy czym w katolicyzmie i prawosławiu wylicza się ich siedem, a w protestantyzmie wylicza się ich dwa. Do grona sakramentów należą: chrzest, bierzmowanie, pokuta, komunia, małżeństwo, kapłaństwo i namaszczenie. Jako sakramenty społeczne, czyli sakramenty w służbie społecznej wylicza się sakrament małżeństwa i sakrament kapłaństwa.
 
Specyfika małżeństwa
 
Małżeństwem nazywa się nierozerwalne przymierze miłości. Małżeństwo to jeden z siedmiu sakramentów i zarazem jako jeden z dwóch, obok kapłaństwa, sakramentów w służbie społecznej. Małżeństwo w pojmowaniu chrześcijańskim to związek kobiety i mężczyzny, a więc związek heteroseksualny a nie homoseksualny i jednocześnie monogamiczny a nie poligamiczny. Związek taki w chrześcijaństwie odzwierciedla więź między Jezusem Chrystusem jako Oblubieńcem a Kościołem jako Oblubienicą. W katolicyzmie nie dopuszcza się do rozwodu, a kolejny ślub można wziąć tylko w wypadku wdowieństwa lub stwierdzenia nieważności małżeństwa przez Sąd Kościelny. W prawosławiu dopuszcza się do swoistego rozwodu na zasadzie zdjęcia błogosławieństwa z konkretnego małżeństwa, efektem czego można wziąć kolejny ślub. W protestantyzmie małżeństwa nie traktuje się z kolei jako sakramentu, a jedynie jako dar Boży, ponadto dopuszcza się rozwody i branie kolejnych ślubów.
 
Specyfika kapłaństwa
 
Kapłaństwem nazywa się uświęcenie, to znaczy nadanie władzy udzielania sakramentów i sprawowania obrzędów. Kapłaństwo to jeden z siedmiu sakramentów i zarazem jako jeden z dwóch, obok małżeństwa, sakramentów w służbie społecznej. Kapłaństwo w pojmowaniu chrześcijańskim to kapłaństwo urzędowe, gdy ktoś zostaje wyświęcony, a także kapłaństwo powszechne, gdy ktoś zostaje włączony do Kościoła, czyli gdy po prostu zostaje ochrzczony - w przypadku kapłaństwa urzędowego wylicza się trzy rodzaje święceń - diakonat przy wyświęcaniu na diakona, prezbiterat przy wyświęcaniu na księdza oraz episkopat przy wyświęcaniu na biskupa. Wzór kapłaństwa chrześcijaństwo odnajduje w osobie Jezusa Chrystusa jako najwyższego pośrednika między niebem a ziemią. W katolicyzmie kapłanów obowiązuje celibat. W prawosławiu kapłanów również obowiązuje celibat. W protestantyzmie z kolei celibat nie obowiązuje, bo kapłaństwa nie traktuje się jako sakramentu i bardziej akcentuje się kapłaństwo powszechne, niż kapłaństwo urzędowe, efektem czego pastor nie odgrywa aż tak wielkiej roli jak ksiądz czy pop, a jedynie pełni funkcję swoistego przewodnika duchowego.
 
Celebrowanie małżeństwa oraz kapłaństwa
 
Gdy dwie osoby zostają świeżo upieczonymi małżonkami lub gdy jedna osoba zostaje świeżo upieczonym księdzem, przeważnie po ceremonii w formie mszy w kościele wyprawia się wesele. To doskonała okazja nie tylko do zabawy, ale też do wręczenia tym osobom upominku ślubnego (tutaj), bo choć obecność liczy się najbardziej, to zdjęcia i pamiątki utrwalą tę chwilę na dłużej. Najważniejsze jednak, aby niezależnie od uroczystości i jej przebiegu, kroczyli oni wybraną przez siebie drogą ku Ziemi Obiecanej. 
 
fot. Josh Applegate | Unsplash (cc)
 
Artykuł sposorowany przez www.holyart.pl 
 
Zobacz także
ks. Grzegorz Strządała
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus określa modlitwę jako wznie­sienie serca, proste spojrzenie ku Niebu, okrzyk wdzięczności i miłości zarówno w cierpieniu, jak i radości. Definiując modlit­wę bardzo często określamy ją jako dialog, spotkanie z Bogiem. Przez modlitwę człowiek dąży do doświadczenia Bożej obecno­ści. Jest więc działaniem Boga i człowieka.
 
Paweł Sawiak SJ
Nasze życie często przypomina wspinaczkę na wysokie szczyty. Szukanie powołania, kryzysy małżeńskie, narodziny i wychowanie dzieci, oschłość na modlitwie czy przezwyciężanie choroby – dla jednych może to oznaczać rekreacyjne podejście na Gubałówkę, dla większości jednak przypomina zdobywanie Mount Everestu. W obu wypadkach potrzebny jest zdrowy rozsądek, chłodna głowa i włożenie sporego wysiłku – zwłaszcza, gdy zdobywasz ten szczyt po raz pierwszy. Ale jeśli masz jakiekolwiek doświadczenie w górskich wyprawach, to wiesz, że są szlaki, na które bardzo ryzykownie jest wybierać się samemu… 
 
Elżbieta Wiater

O relacjach w rodzinie pisze w Biblii najwięcej św. Paweł, co dowodzi, że także celibatariusz ma coś do powiedzenia na temat wychowania. Przyjrzyjmy się, jakie rady daje apostoł. Wprost na ten temat pisze w Liście do Efezjan (zob. Ef 5,21–6,9) i Liście do Kolosan (zob. Kol 3,18–4,1). Właśnie ze względu na swoją treść teksty te są nazywane tablicami domowymi. Nie różnią się znacznie od siebie, jeśli chodzi o pouczenia związane z wzajemnym odniesieniem dzieci i rodziców. Pierwsze mają być posłuszne oraz szanować matkę i ojca, ci ostatni zaś mają „nie pobudzać do gniewu” potomków (Ef 5,4) czy też nie rozdrażniać ich (Kol 3,21).

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS