Tajemnica śmierci Chrystusa

Aby odpowiedzieć na powyższe pytania i dobrze zrozumieć tajemnicę Eucharystii, na miarę możliwości naszego rozumu, należy odnieść się do obecnej nauki Kościoła. Od początku Chrystus powierzył bowiem Kościołowi sprawowanie tej doniosłej Tajemnicy wiary jako uobecnienie Jego śmierci na krzyżu, a nie tylko jej zwykłe wspomnienie. I takie właśnie rozumienie Eucharystii przekazuje Kościół i daje do wierzenia od dwóch tysięcy lat. A zatem w każdej Mszy Świętej stajemy wobec faktu śmierci Chrystusa jako świadkowie tego wydarzenia. Aby jednak mogło to nastąpić, musi tutaj dokonać się ingerencja Boska, rozumiana jako cud i to cud podwójny. Poruszając to zagadnienie, trzeba uwiadomić sobie, czym w istocie jest Msza Święta?

Otóż Msza św. jest ofiarą Chrystusa, tą samą, która dokonała się na Kalwarii. Teologowie nawiązujący do wielkich mistrzów średniowiecza, twierdzą, że ofiara Mszy św. jest przedstawieniem, a przez to Święta jest prawdziwą ofiarą Chrystusa, choć różną co do sposobu złożenia, ponieważ sposób ofiarowania jest już całkiem inny. Chrystusa cierpiącego nie widzimy tak, jak świadkowie Kalwarii. Widzimy natomiast znaki, które naprowadzają nas na to wydarzenie, a mianowicie ołtarz, na którym dokonuje się ofiara i kapłana, który występuje w zastępstwie i w osobie Chrystusa (in persona Christi). Na Kalwarii była ofiara krwawa, we Mszy św. jest ta sama, ale "bezkrwawa", jak uczy Sobór Trydencki. Wymaga to jednak wyjaśnienia, ponieważ poprzestanie na przymiotniku "bezkrwawy" może nas prowadzić do błędnych wniosków, że Msza św. nie jest tą samą ofiarą, co ofiara krzyżowa. Jeśli Msza św. nie mieści w sobie krwawej ofiary, musielibyśmy powiedzieć, że jest ona tylko symbolem i obrazem ofiary kalwaryjskiej. Tymczasem ofiara Chrystusa jest absolutnie jedna. Z tego wynika, że przymiotnik "bezkrwawy" dotyczy nie istoty ofiary, ale sposobu w jaki uobecnia się ona na ołtarzu.

Cud na ołtarzu

Uobecnienie się ofiary dokonuje się mocą słów Chrystusa wypowiadanych przez kapłana: "To jest ciało Moje, które za was będzie wydane..., To jest krew Moja która za was będzie wylana..." A zatem jest to coś więcej niż samo obrazowe przedstawienie ofiary krzyżowej. Przy konsekracji dokonuje się podwójny cud: jeden to przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Cud ten dotyczący przestrzeni - istnienie Chrystusa pod postaciami chleba i wina, ponad prawami, jakimi podlega przestrzeń. Drugi cud jest ściśle związany z pierwszym i dokonuje się tymi samymi słowami konsekracyjnymi uobecniającymi ofiarę Chrystusa, która miała miejsce swego czasu, a która jest zachowana w wieczności w swoim aktualnym trwaniu.