Dwudziesta Szósta Niedziela zwykła. Rok A

Nowy lekcjonarz: Ez 18, 25-28; Ps 25 (24), 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 6a); Flp 2, 1-11; Por. J 10, 27; Mt 21, 28-32;
Stary lekcjonarz: Ez 18, 25-28; Ps 25, 4-5. 6-7. 8-9; Flp 2, 1-11; J 10, 27; Mt 21, 28-32;
 
 

PIERWSZE CZYTANIE (Ez 18,25-28)
Bóg nie chce śmierci grzesznika


Czytanie z Księgi proroka Ezechiela.
 
To mówi Pan Bóg:
„Wy mówicie: »sposób postępowania Pana nie jest słuszny«. Słuchaj jednakże, domu Izraela: czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił.
A jeśli bezbożny odstąpi od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 25,4–5.6–7.8–9)


Refren:Wspomnij, o Panie, na swe miłosierdzie.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. 

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków. 
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości, +
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie. 

Dobry jest Pan i prawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom. 
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy pokornych dróg swoich.

DRUGIE CZYTANIE DŁUŻSZE (Flp 2, 1-11)
Jezus Chrystus wzorem pokory

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian.
 
Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.
Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich. Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.
On, istniejąc w postaci Bożej 
nie skorzystał ze sposobności, 
aby na równi być z Bogiem, 
lecz ogołocił samego siebie, 
przyjąwszy postać sługi, 
stawszy się podobnym do ludzi. 
A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, 
uniżył samego siebie, 
stawszy się posłusznym aż do śmierci, 
i to śmierci krzyżowej. 
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko 
i darował Mu imię 
ponad wszelkie imię, 
aby na imię Jezusa 
zgięło się każde kolano 
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, 
i aby wszelki język wyznał, 
że Jezus Chrystus jest Panem, 
ku chwale Boga Ojca.

Oto słowo Boże. 

DRUGIE CZYTANIE KRÓTSZE (Flp 2,1-5)
Jezus Chrystus wzorem pokory

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian.
 
Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.
Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich. Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10, 27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 21,28-32)
Nawrócenie prowadzi do zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:
„Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: »Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy«. Ten odpowiedział: »Idę, Panie«, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: »Nie chcę«. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?”.
Mówią Mu: „Ten drugi”.
Wtedy Jezus rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć”.

Oto słowo Pański.