Sztuką życia obejmuje także obracanie swoim majątkiem. Tym materialnym, a zwłaszcza niematerialnym.
 
Trzeba umieć zadysponować nim tak, aby był narzędziem zbudowania mnie samego i moich bliźnich. Kiedy zbieram tylko dla siebie, tracę radość i sens życia. Mam dużo rzeczy, ale moje ręce są przeraźliwie puste: nie ma w nich daru na chwałę Bożą i są niezdolne do gestu, który ulży i ucieszy serce bliźniego (por. Łk 12,13-21).
 
Są sytuacje, kiedy trzeba wiele zaryzykować. Nawet utratę wszystkich dóbr, które cieszyły oczy… Ale na Boże zaproszenie – szczególne powołanie – to najlepszy wybór (por. Rz 4,20-25).
 
„Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie!” 
(Mt 5,3)
 
Anna-Irena, Kraków
czytelny@poczta.fm

***

Biblia pyta:

Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał?
1 Kor 4,7

***

KSIĘGA IV, GORĄCA ZACHĘTA DO KOMUNII ŚWIĘTEJ
Rozdział XII. O TYM, Z JAK WIELKĄ PILNOŚCIĄ TRZEBA SIĘ PRZYGOTOWYWAĆ NA PRZYJĘCIE CHRYSTUSA

Głos Umiłowanego


1. Ja kocham czystość, a każda świętość jest moim darem. Szukam czystego serca i w nim znajduję miejsce spoczynku Dz 7,49; Iz 66,1. Przygotuj mi obszerną izbę biesiadną i stół nakryty, a będę obchodził u ciebie święto Paschy razem z moimi uczniami Mk 14,15; Łk 22,12.

Jeśli chcesz, abym przyszedł i pozostał u ciebie, wylej stary kwas 1 Kor 5,7 i wymieć mieszkanie serca. Usuń z niego świat, ucisz zgiełk występków Ps 103(102),8, siądź jak samotny wróbel na dachu i rozpamiętuj twoje winy, aż stanie ci się gorzko na duszy Iz 38,15.

Bo ten, kto kocha, przygotowuje dla swojego ukochanego miejsce najlepsze i najpiękniejsze, tak przejawia się jego miłość.

2.  Ale wiedz, że aby się przygotować należycie, sam nic nie zdziałać nie zdołasz, choćbyś się przygotowywał przez cały rok i o niczym innym nie myślał. Tylko dzięki mojej przyjaźni i łasce wolno ci przystąpić do mojego stołu, jak temu żebrakowi, którego bogacz zaprosił na ucztę, a ten mógł mu odpłacić za gościnność tylko pokorą i wdzięcznością Łk 14,12.14.

Czyń, co w twojej mocy, a czyń gorliwie, nie dlatego, że taki jest zwyczaj lub że tak trzeba, ale z bojaźnią, czcią i wzruszeniem przyjmuj Ciało umiłowanego Pana, Twojego Boga, który raczy przybyć do ciebie. Ja wezwałem cię, ja nakazałem to czynić, ja dopełnię, czego ci nie dostaje. Przyjdź i przyjmuj mnie.

3. Gdy udzielam ci łaski pobożności, dziękuj swojemu Bogu, ale nie dlatego, że jesteś tego godny, lecz dlatego, że ulitowałem się nad tobą Mt 18,33. Jeśli brak ci pobożności i czujesz się oschły, nie ustawaj w modlitwie, wzdychaj i kołataj, nie ustępuj, aż zasłużysz na okruszynę lub kroplę uzdrawiającej łaski Mt 7,7; Łk 11,9-10.

Ty potrzebujesz mnie, nie ja ciebie, ty przychodzisz mnie uświęcić, ale ja przychodzę uświęcić i udoskonalić ciebie 2 Mch 14,35. Przychodzisz, aby ze mnie zaczerpnąć świętości i zjednoczyć się ze mną, aby otrzymać łaskę i na powrót zapłonąć chęcią przemiany. Nie lekceważ tej łaski 1 Tm 4,14, ale przygotuj serce jak najusilniej i wprowadź do siebie Umiłowanego 1 Sm 7,3.

4. Trzeba, żebyś nie tylko przed Komunią pobudzał się do pobożności, ale także byś chronił ją wytrwale po przyjęciu Sakramentu. Nie mniejsza niech będzie potem czujność niż przedtem pobożne przygotowanie.

Baczne czuwanie nad sobą po Komunii świętej jest właśnie najlepszym sposobem przygotowania się do osiągnięcia jeszcze większej łaski. Dlatego złą zapowiedzią jest to, że ktoś wracając od Komunii natychmiast oddaje się zewnętrznym rozrywkom. Stroń od gadulstwa Prz 10,19, pozostań w samotności i ciesz się swoim Bogiem.

Masz bowiem to, czego nikt na świecie nie może ci odebrać. Powinieneś oddać mi się cały tak, abyś odtąd żył już bez troski i nie zagłębiając się w siebie, ale we mnie Ga 2,20.

Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'

***

Przyznawaj się do błędów.
H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'