"Uczynił mi wielkie rzeczy"

Wielkie rzeczy są niczym w porównaniu z Jej Boskim macierzyństwem. W tym dziele zostały Jej podarowane wielkie bogactwa, których nikt nie może pojąć. Ponieważ z tego wywodzi się wszelki honor i wszelkie błogosławieństwo, we wszystkich pokoleniach ludzkich Jej osobliwa pozycja góruje ponad wszystkimi, ponieważ nikt, tak jak Ona, nie otrzymał od Ojca Niebieskiego tak szczególnego Dziecka. Ona sama nie może dać Mu imienia w Jego niezmierzonej wielkości i nie może uczynić nic innego, jak tylko przelewać miłość, ponieważ istnieją rzeczy wielkie, których nie można wyrazić ani zmierzyć. Zatem, nazywając ją Bożą Rodzicielką, wyrażamy cały Jej honor; nikt nie może powiedzieć o Niej nic godniejszego, chociażby znał tak wiele języków, ile jest liści na drzewie, gwiazd na niebie i ziarenek piasku w morzu. Również i serce powinno wyrażać, co oznacza być Bożą Rodzicielką.

M. Luter


teksty pochodzą z książki: "Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
(C) Copyright: Wydawnictwo SALWATOR,   Kraków 2000
www.salwator.com