Praktyki pobożności względem Maryi

Wydaje się słuszne, by pobożność względem Maryi Panny wyraźnie wykazywała trynitarny i chrystologiczny charakter, jako że z samej swej natury jest on im właściwy i przynależny do ich istoty. Rzeczywiście kult chrześcijański, zgodnie ze swym pierwotnym znaczeniem, jest oddawany Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu lub – jak mówi się w świętej liturgii – Ojcu przez Chrystusa w Duchu. W tej perspektywie kult ten słusznie – chociaż w całkiem odmienny sposób – rozciąga się przede wszystkim i szczególnie na Matkę Zbawiciela, a następnie na Świętych, w których Kościół głosi misterium paschalne, ponieważ cierpieli oni z Chrystusem i z Nim zostali uwielbieni.
 
W Maryi Pannie wszystko odnosi się do Chrystusa i od Niego zależy: mianowicie ze względu na Niego Bóg Ojciec od wieków wybrał Ją na Matkę pod każdym względem świętą, a Duch Święty przyozdobił Ją darami, jakich nikomu innemu nie udzielił. Z całą pewnością pobożność chrześcijańska nigdy nie zaprzestała uwidaczniania nierozerwalnej więzi i istotnego odniesienia Najświętszej Dziewicy do Boskiego Zbawiciela. Wydaje nam się jednak, że z duchowym nastawieniem dzisiejszych czasów, niemal w całości pochłoniętych i opanowanych przez "problem Chrystusa", jest zgodne zwłaszcza to, by w każdym możliwym przejawie kultu Maryi Panny szczególne znaczenie przyznano części chrystologicznej i ukierunkowano go w ten sposób, by miał on odniesienie do samego planu Bożego, przez który "początki tej Dziewicy [...] zostały wyznaczone od momentu wcielenia Mądrości Bożej". To niewątpliwie przyczyni się do umocnienia czci dla Matki Jezusa i do przekształcenia tej czci w skuteczne narzędzie pomocne w dążeniu do "jedności wiary i poznania Syna Bożego, do poznania człowieka doskonałego, do miary wielkości według pełni Chrystusa" (Ef 4, 13). Z drugiej strony przyczyni się to także do powiększenia czci należnej samemu Chrystusowi, ponieważ - zgodnie z niezmiennym poglądem Kościoła, autorytatywnie powtórzonym w tych dniach - "odnosi się do Pana to, co poświęca się Służebnicy; w ten sposób spływa na Syna to, co wyświadcza się Matce; [...] tak przechodzi na Króla cześć, którą składa się w hołdzie Królowej".

MC 25

 

teksty pochodzą z książki: "Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
(C) Copyright: Wydawnictwo SALWATOR,   Kraków 2000
www.salwator.com