Poniedziałek. Wspomnienie św. Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła
 1 J 2,22-28; Ps 98,1-4; Hbr 1,1-2; J 1,19-28;


(czytania z dnia):
PIERWSZE CZYTANIE 1 (J 2,22-28)
Jezus jest Mesjaszem

Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła.

Najmilsi:
Któż jest kłamcą, jeśli nie ten, 
kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? 
Ten właśnie jest Antychrystem, 
który nie uznaje Ojca i Syna. 
Każdy, kto nie uznaje Syna, 
nie ma też i Ojca, 
kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca. 
Wy zaś zachowujecie w sobie to, 
co słyszeliście od początku. 
Jeżeli będzie trwało w was to, 
co słyszeliście od początku, 
to i wy będziecie trwać w Synu i w Ojcu. 
A obietnicą tą, daną przez Niego samego, 
jest życie wieczne. 
To wszystko napisałem wam o tych, 
którzy wprowadzają was w błąd. 
Co do was to namaszczenie, 
które otrzymaliście od Niego, trwa w was 
i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, 
ponieważ Jego namaszczenie 
poucza was o wszystkim. 
Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. 
Toteż trwajcie w Nim tak, 
jak was nauczył. 
Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, 
abyśmy, gdy się zjawi, mieli w Nim ufność 
i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 98,1,2-3ab,3cd-4)


Refren:Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda. 
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego. 

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. 
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela. 

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego. 
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Hbr 1,1-2)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, 
a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA  (J 1,19-28)
Świadectwo Jana Chrzciciela o Chrystusie

Słowa Ewangelii według świętego Jana.
 

Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: „Kto ty jesteś?” On wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: „Ja nie jestem Mesjaszem”.
Zapytali go: „Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?”
Odrzekł: „Nie jestem”.
„Czy ty jesteś prorokiem?”
Odparł: „Nie!”
Powiedzieli mu więc: „Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?”
Odpowiedział: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz”.
A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: „Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?”
Jan im tak odpowiedział: „Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała”.
Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

Oto słowo Pańskie.