Poniedziałek. Dzień powszedni.
Hbr 1,1-6 Ps 97 Mk 1,14-20;

 

PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 1,1-6)
Bóg przemówił do nas przez Syna

Początek Listu do Hebrajczyków. 

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. 
Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię.
Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: „Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził”? I znowu: „Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem”. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: „Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży”. 

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97,1-2.6-7. 9 i 12)

Refren: Hołd Mu oddajcie wszyscy aniołowie. 

Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy! 
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu. 

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa; *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. 
Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi +
i chlubią się bożkami, *
niech wszystkie bóstwa hołd Mu składają. 

Ponad całą ziemię Tyś bowiem wywyższony *
i nieskończenie wyższy ponad wszystkich bogów. 
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Tes 2,13)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, 
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mk 1,14-20)
Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych Apostołów 

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. 
Przechodząc brzegiem Jeziora Galilejskiego ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 
Idąc nieco dalej ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.