Wtorek. Święto św. Marka, Ewangelisty
1 P 5,5b-14; Ps 89; Mk 16,15-20;

 

PIERWSZE CZYTANIE (1 P 5,5b-14)
Marek, uczeń Piotra Apostoła 

Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła.

Najmilsi: 
Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś daje łaskę. Upokorzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. 
Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. 
Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie. 
Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. 
Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie. 

Oto słowo Boże.
 

W kościołach, w których obchodzi się uroczystość powyższe pierwsze czytanie (1P 5,5b-14) staje się drugim, a za pierwsze czytanie służy poniższe (Dz 1,3-8). W innych kościołach, gdzie obchodzi się tylko święto odczytujemy jedno czytanie (powyższe - 1P 5,5b-14), a poniższe opuszczamy.
 

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 1,3-8)
Apostołowie świadkami Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Po swojej męce Jezus dał Apostołom wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca.
Mówił: „Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im: „Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.”

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89,2-3.6-7.16-17)

Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana. 

Będę na wieki śpiewał o łasce Pana, +
moimi ustami Twą wierność będę głosił *
przez wszystkie pokolenia. 
Albowiem powiedziałeś: +
„Na wieki ugruntowana jest łaska”, *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach. 

Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, *
i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych. 
Bo któż na obłokach będzie równy Panu, *
kto z synów Bożych będzie doń podobny? 

Błogosławiony lud, który umie się cieszyć *
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. 
Cieszą się zawsze Twym imieniem, *
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość. 


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Kor 1,23-24)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, 
który jest mocą i mądrością Bożą 


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 16,15-20)
Głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu 

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. 
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”. 
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. 
Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. 

Oto słowo Pańskie.