Sobota. Dzień powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej.
Dz 25, 13-21; Ps 103 (102), 1-2. 11-12. 19-20ab (R.: por. 19a); J 14, 26; J 21, 15-19;

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13,44-52)
Apostołowie zwracają się do pogan 

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. 
Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: «Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»”. 
Poganie słysząc to radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. 
Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty. 

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98,1.2-3ab.3cd-4)

Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela. 

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda. 
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego. 

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. 
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela. 

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego. 
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie. 


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,63b.68b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem. 
Ty masz słowa życia wiecznego. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 14,7-14)
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca 

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Jezus powiedział do swoich uczniów: 
„Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”. 
Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wy starczy”. 
Odpowiedział mu Jezus: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca?» Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. 
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”.