Czwartek. Wspomnienie św. Floriana, męczennika.

Czytania z dnia:
Dz 8, 26-40; Ps 66(65), 8-9. 16-17. 19-20 (R.: por. 1); J 6, 51; J 6, 44-51;

albo czytania ze wspomnienia:
2 Tm 2, 1-13; Ps 18(17), 7. 13-14. 17-18 (R.: por. 1); Jk 1, 12; Mt 10, 28-33;

(czytania z dnia)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 8,26-40)
Nawrócenie i chrzest Etiopczyka 

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Anioł Pański powiedział do Filipa: „Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta”. A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworzanin i urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. 
Duch powiedział do Filipa: „Podejdź i przyłącz się do tego wozu”. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza, i zapytał: „Czy rozumiesz, co czytasz?” 
A tamten odpowiedział: „Jakżeż mogę rozumieć, jeśli mi nikt nie wyjaśni?” I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim. 
A czytał ten urywek Pisma: „Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi”. 
Dworzanin zapytał Filipa: „Proszę cię, o kim to prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?” A Filip wychodząc z tego tekstu Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie. 
W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę. Dworzanin powiedział : „Oto woda; cóż przeszkadza, abym został ochrzczony?” 
Odpowiedział Filip: „Można, jeśli wierzysz z całego serca”. 
Odparł mu: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym”. 
I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go. 
A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię od miasta do miasta, aż dotarł do Cezarei. 

Oto słowo Boże. 

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66,8-9.16-17.19-20)

Refren: Niech cała ziemia chwali swego Boga. 

Błogosławcie ludy naszemu Bogu *
i rozgłaszajcie Jego chwałę, 
bo On życiem obdarzył naszą duszę *
i nie dał się potknąć naszej nodze. 

Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy. 
Do Niego wołałem moimi ustami, *
chwaliłem Go moim językiem. 

Bóg mnie wysłuchał, *
przyjął głos mojej modlitwy. 
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby, *
i nie oddalił ode mnie swej łaski. 


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,51)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba, 
jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 6,44-51)
Chleb żywy, który zstąpił z nieba 

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Jezus powiedział do ludu: 
„Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: «Oni wszyscy będą uczniami Boga». 
Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne. 
Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi spożywali mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”. 

Oto słowo Pańskie.