Piątek. Dzień powszedni albo wspomnienie Świętych Pierwszych Męczenników św. Kościoła Rzymskiego

Z DNIA

Nowy lekcjonarz: Rdz 17, 1. 9-10. 15-22; Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5 (R.: 1b); Por. Mt 8, 17; Mt 8, 1-4;
Stary lekcjonarz: Rdz 17, 1. 9-10. 15-22; Ps 128, 1-2. 3. 4-5; Mt 8, 17; Mt 8, 1-4;

ZE WSPOMNIENIA

Stary lekcjonarz: Rz 8, 31b-39; Ps 124 (123), 2-3. 4-5. 7b-8 (R.: por. 8a); Mt 5, 10; Mt 24, 4-13;

 

PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 17,1.9-10.15-22)
Izaak będzie dziedzicem przymierza

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: „Jam jest Bóg Wszechmogący. Służ Mi i bądź nieskazitelny”.
Potem Bóg rzekł do Abrama: „Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali, między Mną i wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, jest takie: wszyscy mężczyźni mają być obrzezani”.
I mówił Bóg do Abrahama: „Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadał błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami”.
Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: „Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?”
Rzekł zatem do Boga: „Oby przynajmniej Izmael żył pod Twoją opieką!” A Bóg mu na to: „Ależ nie, żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok- o tej porze”.
Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 128,1-2.3.4-5)


Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana. 

Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *
i chodzi Jego drogami. 
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie. 

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twojego domu. 
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu. 

Tak będzie błogosławiony człowiek, 
który się boi Pana. 
Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi +
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Mt 8,17)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus wziął na siebie nasze słabości 
i nosił nasze choroby. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 8,1-4)
Uzdrowienie trędowatego

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Gdy Jezus zeszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: „Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: „Chcę, bądź oczyszczony”. I natychmiast został oczyszczony z trądu.
A Jezus rzekł do niego: „Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”.

Oto słowo Pańskie.