Piątek. Dzień powszedni albo wspomnienie św. Efrema, diakona i doktora Kościoła

Nowy lekcjonarz: Tb 11, 5-18; Ps 146 (145), 1b-2. 6c-7. 8-9a. 9b-10 (R.: por. 1b); J 14, 23; Mk 12, 35-37;
Stary lekcjonarz: Tb 11, 5-17; Ps 146, 1-2 i 6c. 7-8. 9-10; J 14, 23; Mk 12, 35-37;



PIERWSZE CZYTANIE (Tb 11,5-17)
Uzdrowienie Tobiasza

Czytanie z Księgi Tobiasza.

Anna tymczasem chodziła każdego dnia, i siadała przy drodze na wzniesieniu, skąd mogła widzieć z daleka. A gdy tak wyglądała przybycia swego syna, spostrzegła z daleka, że powraca, a rozpoznawszy go pobiegła, aby oznajmić swemu mężowi: „Oto syn twój powraca”.
Rafał zaś rzekł do Tobiasza: „Jak tylko wejdziesz do swego domu, natychmiast oddaj cześć Panu, Bogu twemu, Jemu składając dziękczynienie; potem się zbliżysz do swego ojca i pocałujesz go, i bezzwłocznie posmarujesz jego oczy żółcią z tej ryby, którą masz przed sobą; wiedz bowiem, że od razu otworzą się jego oczy, a ojciec twój ujrzy światło niebieskie i będzie się cieszył z twojego widoku”.
Wtedy pies, który im towarzyszył w podróży, wybiegł przed nich, jakby przynosił nowinę. Ociemniały ojciec Tobiasza podniósł się i potykając się zaczął biec; podał jednak rękę słudze i wyszedł naprzeciw swego syna. A obejmując, ucałował go wraz ze swoją żoną i obydwaj rozpłakali się z radości. A gdy uczcili Boga i złożyli dziękczynienie, usiedli.
Wówczas Tobiasz wziąwszy z żółci ryby posmarował oczy swego ojca. Po upływie pół godziny oczekiwania zaczęło bielmo schodzić z jego oczu, jakby błonka jajka. Tobiasz pochwycił i zerwał ją z oczu jego i ten w tej chwili wzrok odzyskał. I wychwalali Boga, to jest on, żona jego i wszyscy, którzy go znali.
I rzekł Tobiasz: „Błogosławię Cię, Panie, Boże Izraela, Ty bowiem mnie ukarałeś i Ty mnie uleczyłeś; i oto ja widzę syna mojego Tobiasza”.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 146,1-2 i 6c.7-8.9-10)


Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego. 

Chwal, duszo moja, Pana. *
Będę chwalił Pana do końca swego życia, 
będę śpiewał mojemu Bogu, dopóki istnieję. *
On wiary dochowuje na wieki. 

Uciśnionym wymierza sprawiedliwość, +
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność więźniów. 
Pan przywraca wzrok ociemniałym, +
Pan dźwiga poniżonych, *
Pan kocha sprawiedliwych. 

Pan strzeże przybyszów, +
ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża. 
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,23)


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, 
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy. 


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 12,35-37)
Mesjasz jest Panem Dawida

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jezus nauczając w świątyni, zapytał: „Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida? Wszak sam Dawid mówi w Duchu Świętym:
«Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich pod stopy Twoje».
Sam Dawid nazywa Go Panem, skądże więc jest tylko jego synem?” A wielki tłum chętnie Go słuchał.

Oto słowo Pańskie.