Poniedziałek. Wspomnienie św. Ignacego z Loyoli, prezbitera

Nowy lekcjonarz: Wj 32, 15-24. 30-34; Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23 (R.: por. 1b); Jk 1, 18; Mt 13, 31-35;
Stary lekcjonarz: Wj 32, 15-24. 30-34; Ps 106, 19-20. 21-22. 23; Jk 1, 18; Mt 13, 31-35;

PIERWSZE CZYTANIE  (Wj 32,15-24.30-34)
Bałwochwalstwo Izraelitów

Czytanie z Księgi Wyjścia.

Mojżesz zszedł z góry z dwiema tablicami Świadectwa w swym ręku, a tablice były zapisane na obu stronach, zapisane na jednej i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach. A Jozue, usłyszawszy odgłos okrzyków ludu, powiedział do Mojżesza: „W obozie rozlegają się okrzyki wojenne”. On zaś odpowiedział: „To nie głos pieśni zwycięstwa ani głos pieśni klęski, lecz słyszę pieśni dwóch chórów”.
A Mojżesz zbliżył się do obozu i ujrzał cielca i tańce. Rozpalił się wówczas gniew Mojżesza i rzucił z rąk swoich tablice i potłukł je u podnóża góry. A porwawszy cielca, którego uczynili, spalił go w ogniu, starł na proch, rozsypał w wodzie i kazał ją pić synom Izraela.
I powiedział Mojżesz do Aarona: „Cóż ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?” Aaron odpowiedział: „Niech się mój pan nie unosi na mnie gniewem, bo wiesz sam, że ten lud jest skłonny do złego. Powiedzieli do mnie: «Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, z tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej». Wtedy rzekłem do nich: «Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie». I złożyli mi je, i wrzuciłem je w ogień, i tak powstał cielec”.
Nazajutrz zaś tak powiedział Mojżesz do ludu: „Popełniliście ciężki grzech. Ale teraz wstąpię do Pana, może otrzymam przebaczenie waszego grzechu”. I poszedł Mojżesz do Pana i powiedział: „Oto, niestety, lud ten dopuścił się wielkiego grzechu, gdyż uczynił sobie boga ze złota. Jednak przebacz im ten grzech! A jeśli nie, to wymaż mnie natychmiast z Twej księgi, którą napisałeś”.
Pan powiedział do Mojżesza: „Tego tylko, który zgrzeszył przeciw Mnie, wymażę z mojej księgi. Idź teraz i prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem, a mój anioł pójdzie przed tobą. A w dniu mojej kary ukarzę ich za ich grzech”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 106,19-20.21-22.23)

Refren: Przebacz, o Panie, swojemu ludowi. 

U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi odlanemu ze złota. 
I zamienili swą Chwałę *
na podobiznę cielca jedzącego siano. 

Zapomnieli Boga, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie, 
rzeczy przedziwnych w krainie Chama, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym. 

Postanowił ich zatem wytracić, *
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec: 
on wstawił się do Niego, *
aby odwrócił swój gniew, by ich nie zniszczył.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Jk 1,18)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy, 
abyśmy byli pierwocinami Jego stworzeń. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 13,31-35)
Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach”.
Powiedział im inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło”.
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: „Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata”.

Oto słowo Pańskie.