Wtorek. Wspomnienie św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktora Kościoła

Nowy lekcjonarz: Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28; Ps 103 (102), 6-7. 8-9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8a); ; Mt 13, 36-43;
Stary lekcjonarz: Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28; Ps 103, 6-7. 8-9. 10-11. 12-13; ; Mt 13, 36-43;



(czytanie z dnia)
PIERWSZE CZYTANIE  (Wj 33,7-11;34,5-9.28)
Bóg obcuje z Mojżeszem w Namiocie Spotkania

Czytanie z Księgi Wyjścia.

Mojżesz wziął namiot i rozbił go za obozem, i nazwał go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chciał się zwrócić do Pana, szedł do Namiotu Spotkania, który był poza obozem.
Ile zaś razy Mojżesz szedł do namiotu, cały lud stawał przy wejściu do swych namiotów i patrzył na Mojżesza, aż wszedł do namiotu. Ile zaś razy Mojżesz wszedł do namiotu, zstępował słup obłoku i stawał u wejścia do namiotu, i wtedy Pan rozmawiał z Mojżeszem. Cały lud widział, że słup obłoku stawał u wejścia do namiotu. Cały lud stawał i każdy oddawał pokłon u wejścia do swego namiotu. A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem. Potem wracał Mojżesz do obozu, sługa zaś jego, młodzieniec Jozue, syn Nuna, nie oddalał się z wnętrza namiotu.
A Pan zstąpił w obłoku i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przyszedł Pan przed jego oczyma, i wołał: „Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający bez ukarania go, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia”. I natychmiast skłonił się Mojżesz aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: „Jeśli łaskaw jesteś dla mnie, Panie, niech pójdzie Pan w pośrodku nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem”.
I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jadł chleba i nie pił wody. I napisał na tablicach słowa przymierza Dziesięć Słów.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 103,6-7.8-9.10-11.12-13)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia. 

Dzieła Pana są sprawiedliwe, *
wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece. 
Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *
swoje dzieła synom Izraela. 

Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy. 
Nie zapamiętuje się w sporze, *
nie płonie gniewem na wieki. 

Nie postępuje z nami według naszych grzechów, *
ani według win naszych nam nie odpłaca. 
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. 

Jak odległy jest wschód od zachodu, *
tak daleko odsunął nasze od nas winy. 
Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *
tak Pan lituje się nad tymi, którzy się Go boją.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus, 
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki. 


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 13,36-43)
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście”. On odpowiedział: „Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Oto słowo Pańskie.