Wtorek.  
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

WIECZORNA MSZA WIGILIJNA
Stary lekcjonarz: 1 Krn 15, 3-4. 15-16; 16, 1-2; Ps 132, 6-7. 9-10. 13-14 (R.: por. 8); 1 Kor 15, 54-57; Łk 11, 28; Łk 11, 27-28;

MSZA W DZIEŃ
Stary lekcjonarz: Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps 45, 7 i 10. 11-12. 14-15 (R.: por. 10b); 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56;
 
 

 
Wieczorna Msza wigilijna:

PIERWSZE CZYTANIE (1 Krn 15,3-4.15-16. 16,1-2)
Wprowadzenie Arki do Miasta Świętego

Czytanie z Księgi Kronik.

Dawid zgromadził wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pańskiej na jej miejsce, które dla niej przygotował. Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów.
Lewici zaś nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana. I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny.
Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.
Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 132 (131),6-7.9-10.13-14)


Refren: Wyrusza z Panem Arka Jego chwały.

Słyszeliśmy o Arce w Efrata, *
Zaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania, *
Padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.

Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość, *
A Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida, *
Nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.

Pan bowiem wybrał Syjon, *
Tej siedziby zapragnął dla siebie.
Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
Tu będę mieszkał bo wybrałem go sobie.

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15,54-57)
Zwycięstwo nad śmiercią

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.

Bracia:
Kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: „Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?” Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 11,28)


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
I zachowują je wiernie.


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA (Łk 11,27-28)
Błogosławione łono, które nosiło Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Gdy Jezus przemawiał, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś”. Lecz On rzekł: „Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.

Oto słowo Pańskie.

 
 
UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
 

PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Niewiasta obleczona w słońce

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty, ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko.
I porodziła Syna - mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 45,7.10-12.14-15)


Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy. 

Tron Twój, Boże, trwa na wieki, *
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa. 
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z Tobą, *
królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy. 

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca. 
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon. 

Córa królewska wchodzi pełna chwały, *
odziana w złotogłów. 
W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, *
za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny.


DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15,20-26)
W Chrystusie wszyscy będą ożywieni

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.

Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Maryja została wzięta do nieba, 
radują się zastępy aniołów. 


Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 1,39-56)
Bóg wywyższa pokornych

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana, 
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. 
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. 
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą 
wszystkie pokolenia. 
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. 
Święte jest imię Jego. 
A Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia 
Nad tymi, którzy się Go boją. 
Okazał moc swego ramienia, 
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. 
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. 
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. 
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, 
pomny na swe miłosierdzie. 
Jak obiecał naszym ojcom 
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Oto słowo Pańskie.