Środa. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej

Z DNIA
Nowy lekcjonarz: Ez 34, 1-11; Ps 23 (22), 1b-3. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 1b); Por. Hbr 4, 12; Mt 20, 1-16;
Stary lekcjonarz: Ez 34, 1-11; Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6; Hbr 4, 12; Mt 20, 1-16a;

ZE WSPOMNIENIA
Stary lekcjonarz: Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 113, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 2a); Łk 1, 28; Łk 1, 26-38

[biały kolor szat]

PIERWSZE CZYTANIE  (Iz 9,1-3.5-6)
Syn został nam dany

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemiężcy jak w dniu porażki Madianitów.
Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: „Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju”.
Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 113,1-8)

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone. 

Chwalcie słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana. 
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki. 

Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana. 
Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała. 

Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
co ma siedzibę w górze, 
co w dół spogląda *
na niebo i ziemię? 

Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego, 
by go posadzić wśród książąt, *
wśród książąt swojego ludu.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, 
błogosławionaś Ty między niewiastami. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 1,26-38)
Bóg da Jezusowi tron Dawida

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.
Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”
Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.
Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.

Oto słowo Pańskie.