PIERWSZE CZYTANIE  (Mdr 2,23-3,9)
Nieśmiertelność sprawiedliwych

Czytanie z Księgi Mądrości.

Dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka, 
uczynił go obrazem swej własnej wieczności. 
A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła 
i doświadczają jej ci, którzy do niego należą. 
A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga 
i nie dosięgnie ich męka. 
Zdało się oczom głupich, że pomarli, 
zejście ich poczytano za nieszczęście 
i odejście od nas za unicestwienie, 
a oni trwają w pokoju. 
Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, 
nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. 
Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, 
Bóg ich bowiem doświadczył i uznał ich za godnych siebie. 
Doświadczył ich jak złoto w tyglu 
i przyjął ich jak całopalną ofiarę. 
W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją 
i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. 
Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, 
a Pan królować będzie nad nimi na wieki. 
Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, 
wierni w miłości będą przy Nim trwali: 
łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 34,2-3.16-17.18-19)

Refren: Po wieczne czasy będę chwalił Pana.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. 
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą. 

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie. 
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi. 

Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki. 
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (J 14,23)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, 
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 17,7-10) 
Słudzy nieużyteczni jesteśmy

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
 

Jezus powiedział do swoich apostołów:
„Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: «Pójdź i siądź do stołu»? Czy nie powie mu raczej: «Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił»? Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: «Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać»”.

Oto słowo Pańskie.