PIERWSZE CZYTANIE  (Mdr 18,14-16;19,6-9)
Medytacja o nocy paschalnej

Czytanie z Księgi Mądrości.

Gdy głęboka cisza zalegała wszystko, 
a noc w swoim biegu dosięgała połowy, 
wszechmocne Twe Słowo z nieba, z królewskiej stolicy, 
jak miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz, 
jak srogi wojownik runęło w pośrodek zatraconej ziemi. 
I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią: 
nieba sięgało i rozchodziło się po ziemi. 
Całe stworzenie znów zostało przekształcone w swej naturze, 
powolne Twoim rozkazom, 
by dzieci Twe zachować bez szkody. 
Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzało, 
jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: 
droga otwarta z Morza Czerwonego 
i pole zielone - z burzliwej głębiny. 
Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, 
ujrzawszy cuda godne podziwu. 
Byli jak konie na pastwisku 
i jak baranki brykali, 
wielbiąc Ciebie, Panie, któryś ich wybawił. 

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 105,2-3.36-37.42-43)

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozsławiajcie wszystkie Jego cuda. 
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana. 

Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, *
cały kwiat ich potęgi. 
A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem *
i nikt nie był słaby w jego pokoleniach. 

Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *
danym Abrahamowi, swojemu słudze. 
I wyprowadził swój lud wśród radości, *
z weselem swoich wybranych.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (2 Tes 2,14)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię, 
abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 18,1-8)
Wytrwałość w modlitwie

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
 

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: „W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: «Obroń mnie przed moim przeciwnikiem». Przez pewien czas nie chciał».
Lecz potem rzekł do siebie: «Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie»”.
I Pan dodał: „Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”

Oto słowo Pańskie.