PIERWSZE CZYTANIE  (Rz 11, 1-2a. 11-12. 25-29) 
Nie odrzucił Bóg swojego ludu, który wybrał przed wiekami

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
 

Bracia:
Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą. I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami.
Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą. Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości.
Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy, byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania, że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie do Kościoła pełnia pogan. I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: «Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba» i «To będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy».
Co prawda gdy chodzi o Ewangelię, są oni nieprzyjaciółmi Boga ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni ze względu na przodków przedmiotem miłości. Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 94 (93,), 12-13a. 14-15. 17-18) 

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie, *
i pouczasz Twoim prawem, 
aby mu dać wytchnienie *
w dniach nieszczęśliwych. 

Pan bowiem nie odpycha swego ludu *
i nie odrzuca swojego dziedzictwa. 
Sąd zwróci się ku sprawiedliwości, *
pójdą za nią wszyscy ludzie prawego serca. 

Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy, *
szybko by moja dusza zamieszkała w krainie milczenia. 
A kiedy myślę: «Moja noga się chwieje», *
wtedy mnie wspiera Twoja łaska, Panie.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Mt 11, 29ab) 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mojego głosu, 
Ja znam je, a one idą za Mną. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 14, 1. 7-11)
Przypowieść o zaproszonych na ucztę

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
 

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Opowiedział wówczas zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:
«Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”. I musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.
Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Oto słowo Pańskie.