Piątek. Dzień Powszedni

Nowy lekcjonarz: 1 Sm 1, 24-28; 1 Sm 2, 1bcde. 4-5. 6-7. 8abcd (R.: por. 1b); ; Łk 1, 46-56;

Stary lekcjonarz: 1 Sm 1, 24-28; 1 Sm 2, 1, 4-5, 6-7, 5abcd; ; Łk 1, 46-56;

 
PIERWSZE CZYTANIE  (1 Sm 1,24-28)
Anna dziękuje za narodzenie się Samuela

Czytanie z Pierwszej księgi Samuela.
 
Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały.
Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: „Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i Pan spełnił moją prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Na wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własność Pana”.
I oddali tam pokłon Panu.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (1 Sm 2,1,4-5,6-7,5abcd)


Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Raduje się me serce w Panu, *
moc moja ku Panu się wznosi. 
Rozwarły się me usta na wrogów moich, *
gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą. 

Łuki siłaczy się łamią, *
słabi przepasują się mocą, 
Za chleb najmują się syci, a odpoczywają głodni, *
niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci. 

To Pan daje śmierć i życie, *
w grób wtrąca i zeń wywodzi. 
Pan uboży i wzbogaca, *
poniża i wywyższa. 

Z pyłu podnosi biedaka, *
z barłogu dźwiga nędzarza, 
By go wśród książąt posadzić, *
by dać mu stolicę chwały.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, kamieniu węgielny Kościoła, 
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 1,46-56)
Maryja dziękuje za wcielenie się Syna Bożego

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W owym czasie Maryja rzekła:
„Wielbi dusza moja Pana, 
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. 
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy, 
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. 
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, 
święte jest imię Jego. 
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenia 
nad tymi, co się Go boją. 
Okazał moc swego ramienia, 
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. 
Strącił władców z tronu, 
a wywyższył pokornych. 
Głodnych nasycił dobrami, 
a bogatych z niczym odprawił. 
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, 
pomny na swe miłosierdzie. 
Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi 
i jego potomstwa na wieki”.
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.