Sobota. Dzień Powszedni

Nowy lekcjonarz: Ml 3, 1-4. 23-24; Ps 25 (24), 4-5. 8-9. 10 i 14 (R.: por. Łk 21, 28); ; Łk 1, 57-66;

Stary lekcjonarz: Ml 3, 1-4, 23-24; Ps 25, 4-5, 8-9, 10 i 14; ; Łk 1, 57-66;


PIERWSZE CZYTANIE  (Ml 3,1-4;4,5-6)
Eliasz poprzedzi przyjście Pana

Czytanie z Księgi proroka Malachiasza.
To mówi Pan Bóg:
„Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewie-go, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać dla Pana ofiary sprawiedliwie. Wtedy będzie miła dla Pana ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych.
Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pana, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni serce ojców ku synom, a serce synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi przekleństwem”.


Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 25,4-5,8-9,10 i 14)
Refren: Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi.
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. 
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. 

Dobry jest Pan i prawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom. 
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
pokornych uczy dróg swoich. 

Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski *
dla strzegących Jego praw i przymierza. 
Bóg powierza swe zamiary tym, którzy się Go boją, *
i objawia im swoje przymierze.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, kamieniu węgielny Kościoła, 
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA  (Łk 1,57-66)
Narodzenie Jana Chrzciciela

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
 
Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem.
Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: „Nie, lecz ma otrzymać imię Jan”.
Odrzekli jej: „Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię”.
Pytali się więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: „Jan będzie mu na imię”. I wszyscy się dziwili.
A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił wielbiąc Boga.
I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: „Kimże będzie to dziecię?” Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Oto słowo Pańskie.