logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Leszek Zioła SDB
Przegrana młodość
Don Bosco
 


 Z danych policyjnych wynika, że w ostatnich latach obniżył się wiek nieletnich popełniających przestępstwa. Liczba tych przestępstw systematycznie rośnie. Jednocześnie widoczny jest proces brutalizacji popełnianych przez młodzież czynów karalnych. Dzieje się to w czasie, kiedy statystyki policyjne odnotowują spadek przestępczości ogólnej. 
 
Popełnianie czynów karalnych przez młodzież jest jednym z przejawów złożonego procesu demoralizacji. Sprawcami są najczęściej uczniowie starszych klas szkół podstawowych oraz uczniowie gimnazjów. Dominującą grupę stanowią chłopcy  w wieku 12-16 lat. Są to na ogół wagarowicze, uciekinierzy z domów rodzinnych lub placówek wychowawczych.
 
Pytanie o przyczyny
 
Demoralizacja najczęściej uwarunkowana jest złą sytuacją rodzinną, wpływem rówieśników i środowiska oraz niepowodzeniami szkolnymi. Młodzi wchodzący w konflikt z prawem w większości pochodzą z rodzin niewydolnych wychowawczo, rozbitych, patologicznych, w których rodzice (lub jedno z nich) są przestępcami, alkoholikami, narkomanami; a także z rodzin ubogich, dotkniętych bezrobociem. Są jednak i tacy młodociani przestępcy, którzy pochodzą z pełnych domów, w których jednak kondycja rodziny jest słaba. W wielu przypadkach źródeł zachowań agresywnych i przestępczych młodych ludzi można upatrywać w braku ojca. Brak ten nie polega tylko na fizycznej nieobecności w domu, ale coraz częściej na jego niedostępności emocjonalnej, nieprzygotowaniu do podjęcia odpowiedzialności, do roli i zadań ojcostwa. W takiej sytuacji cały ciężar wychowania spada na matkę. Młodzi chłopcy nie mają zatem pozytywnych, męskich wzorów do naśladowania. Uczestnictwo w grupie przestępczej to często jeden ze sposobów odnajdywania wzorców męskości, które mogliby naśladować.
 
Najczęściej powodem popełnienia przestępstwa przez nieletnich jest chęć zaimponowania innym, pragnienie szybkiego zdobycia pieniędzy, dążenie do przebywania i realizowania się w grupie nieformalnej, która zapewnia akceptację rówieśników i bezpieczeństwo. Młodzi mają poczucie bezkarności za wcześniej popełniane przestępstwa, powielają wzory i zachowania zaobserwowane w domu rodzinnym, naśladują sceny przemocy, okrucieństwa, agresji i gwałtu zaczerpnięte ze środków masowego przekazu.
 
Pomocna dłoń
 
Nasza wychowawcza wrażliwość nie powinna potępiać, wykluczać, ale ciągle szukać możliwości pomocy dla tych najbardziej zagubionych, zranionych, którzy po ludzku przegrali dzieciństwo i  młodość. Wiemy dobrze, że „krata” nie wychowuje, choć w wielu przypadkach jest konieczna. Często jednak właśnie tam młody człowiek uczy się nowych patologicznych zachowań.
 
Chcąc pomóc przezwyciężać trudności i zapobiec problemom wychowawczym, które prowadzą do zachowań przestępczych dzieci i młodzieży, musimy najpierw spojrzeć na czynniki powodujące zaburzenia, a następnie niedostosowanie społeczne i w efekcie – wejście w świat przestępczości. Można wyróżnić przyczyny tkwiące w samym dziecku (biopsychiczne wraz ze źle ukierunkowaną aktywnością) oraz tkwiące w środowisku (czynniki społeczne oraz popełnione błędy w procesie wychowania – złe funkcjonowanie rodziny, szkoły, środowiska).
 
 
1 2  następna
Zobacz także
ks. Jan Sochoń

Nawrócenie to zdecydowany akt przemiany: uderzmy w stęchliznę codziennych rytuałów. Jezus bowiem przychodzi do każdego z nas z osobna i osobiście nas zaprasza. I to jest decydujące. W świetle wojennej pożogi, kiedy nasi bracia zza wschodniej granicy zostali dotknięci rosyjską napaścią, mającą doprowadzić do ich całkowitego wyniszczenia, zaczynamy inaczej patrzeć na rzeczywistość. Znika niemal automatycznie z naszych oczu to, co jest błahostką, drobnym egoizmem, pychą i wygodą, a pozostają wartości jednoczące ludzi ze sobą.

 
ks. Jan Sochoń
Aby zobrazować problem „bycia” i „posiadania”, przypomnijmy sobie opowieść, która rozgrywa się w czasie nocy wigilijnej. Jej autorem jest Karol Dickens, angielski powieściopisarz. Cieszył się on opinią wrażliwego na niesprawiedliwość społeczną i ludzką krzywdę człowieka. Określano go mianem „sumienia narodu”, ponieważ w swoich dziełach promował właściwe postawy i normy moralne obowiązujące w chrześcijańskim świecie. 
 
ks. Adam Rybicki
Życie, w którym pokus się nie uwzględnia, to życie dość wygodne, wesołe, beztroskie. Za pokusę uważa się coś miłego albo po prostu nazywa się ją okazją. Życie ludzkie, mimo rozwoju technologii, w swoim ludzkim, etycznym, moralnym wymiarze pozostaje zawsze to samo. Chrystus jest ten sam, „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8), i pokusy są te same, tylko my – jak pisze autor Listu do Hebrajczyków – „daliśmy się uwieść różnym i obcym naukom” (por. Hbr 13,8). 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS