Wydawca: Flos Carmeli
Rok wydania: 2009
ISBN: 978-83-88570-29-2
Format: 125x185
Stron: 192
Rodzaj okładki: miękka
Jest w pewnym sensie bardzo zabawne, jak współczesna psychologia na podstawie szeroko zakrojonych badań dochodzi do postulatów, głoszonych przez Kościół Katolicki i jego świętych już od bardzo dawna. Książka Luisa Jorge Gonzaleza OCD pięknie wpisuje się w tę intencję. Oto Święta Teresa, najmłodszy Doktor Kościoła wypracowuje strategię rozwoju, którą w wiele lat później stworzy na nowo psychologia końca XX w.
***
Spis treści
Słowo wstępne
Prolog do wydania ósmego
Wstęp
1. Wzór poczucia własnej wartości
2. Aktywne przyjęcie daru zdrowia
2.1. Myślenie
2.2. Uczucie
2.3. Postępowanie
2.4. Związek umysł-ciało
2.5. System odpornościowy
2.6. Relacje przyjacielskie i altruizm
2.7. Wizja lub wzniosły ideał
2.8. Medytacja
3. Mistrzostwo w sztuce myślenia
3.1. Wybór centrum uwagi
3.2. Zmiana centrum uwagi
3.3. Zmiana przedstawienia rzeczywistości
3.4. Wybór konstruktywnego monologu wewnętrznego
3.5. Twórcze myślenie
Psychologia Teresy z Lisieux
4. Wolność emocjonalna
4.1. Wybór celu emocjonalnego
4.2. Wybór emocjonalnych odpowiedzi
4.3. Zmiana uczuć
4.4. Ponowne kadrowanie: zmiana znaczenia
5. Wspaniałe zachowanie
5.1. Sprecyzowanie celu
5.2. Podążanie według planu działania
5.3. Skuteczność w działaniu
6. Relacje międzyludzkie
6.1. Raniące relacje rodzinne
6.2. Trudne relacje wspólnotowe
6.3. Tajemnica pozytywnych relacji
6.4. Pomocna więź
7. Osobista misja duszą rozwoju psychicznego
7.1. Poszukiwanie osobistej misji
7.2. Odkrycie osobistej misji
7.3. Wypełnienie osobistej misji
8. Teresa w kuźni historii
8.1. Teresa wykuwająca historię
8.2. Nadzieja motorem historii
Zakończenie
Ćwiczenia praktyczne
Pobożne obrazy przedstawiają go jako tego, który znajdował się przy Maryi i Jej (właśnie: Jej tylko?) Dziecku, ale w pewnym oddaleniu. Dystans ten oprócz faktu, że Józef nie zbliżał się do Maryi, czyli nie współżył z Nią, serwuje także patrzącemu na taki obraz jakieś podświadome przesłanie: jakby Józef był nie w pełni mężczyzną, ale kimś tak pobożnym – tym specyficznym rodzajem pobożności – że będącym ponad wszystkim, co ziemskie.
Miłość ewangeliczna, odsłonięta w symboliczny sposób w przebitym Sercu Jezusa, chce nas poprowadzić dalej – na wyższy poziom. Tylko tam, gdzie pojawia się ofiarowanie siebie, życie może być pomnożone. Nie następuje to jednak od razu. Miłość, co zauważali już starożytni poeci i myśliciele, przechodzi wiele etapów, by kiedyś osiągnąć swój szczyt.