logo
Wtorek, 16 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Bernadety, Julii, Benedykta, Biruty, Erwina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

 

***


Człowiek pyta:


W czym grzesznik ma ufać, gdy skończy, gdy Bóg zabierze mu duszę? Czyż Bóg wysłucha jego wołania, gdy spadnie na niego nieszczęście? Czy może się cieszyć Wszechmocnym, choć wzywałby Boga co chwila?
Hi 27, 8-10

Czy mógłbym mieć cząstkę w górze u Boga, u Wszechmocnego dziedzictwo? Czyż złoczyńcy nie spotka zguba i klęska czyniących nieprawość? Czyż On nie widzi dróg moich, a kroków mych nie rachuje? Czym chodził do bożyszcz? Czy noga do oszustwa spieszyła? Niech zważy mnie bardzo dokładnie, a pozna, że jestem niewinny.
Hi 31, 2-6

***

Lenistwo, Prz 24

30. Szedłem koło roli próżniaka i koło winnicy głupiego:
31. a oto wszystko zarosło pokrzywą, ciernie całą jej powierzchnię pokryły, kamienny mur rozwalony.
32. Skierowałem uwagę, spojrzałem, zobaczyłem i wysnułem naukę:
33. Trochę snu i trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć,
34. a przyjdzie na ciebie nędza jak włóczęga i niedostatek jak biedak żebrzący.

Przysłowia Salomona, Prz 25

1. I to są przysłowia Salomona, przepisane przez ludzi króla judzkiego, Ezechiasza.
2. Chwałą Bożą - rzecz taić, chwałą królów - rzecz badać.
3. Wysokość niebios i głębia podziemia, i serca królów są niezbadane.
4. Odłącz żużel od srebra, a rozbłyśnie złotnikowi naczynie:
5. nieprawego usuń sprzed króla, a sprawiedliwość jego tron umocni.
6. Nie bądź wyniosły u króla, nie stawaj na miejscu wielmożów!
7. Niech raczej ci rzekną: Posuń się wyżej!, niżby cię mieli poniżyć przed możnym. Co oczy twoje spostrzegły,
8. nie podawaj szybko do sądu, bo co zrobisz w końcu, jeżeli zawstydzi cię bliźni?
9. Swój spór z bliźnim załatw polubownie, lecz cudzych tajemnic nie zdradzaj,
10. by słuchający ciebie nie zganił i nie przylgnęła do ciebie niesława.
11. Złote jabłka na sprzętach ze srebra - to słowo mówione w czasie właściwym.
12. Złota obrączka, kolia ze szczerego złota - wskazówka mądrego dla uszu uważnych.
13. Czym jest chłód śniegu w dzień żniwa, tym wierny zleceniu posłaniec: bo ducha panu orzeźwia.
14. Chmury i wicher bez deszczu: kto chwali się darem kłamanym.
15. Cierpliwość ugnie zwierzchnika, a język łagodny złamie kości.
16. Znalazłeś miód - tyle zjedz, ile trzeba, byś się objadłszy nie zwrócił.
17. Stawaj rzadko w domu sąsiada, by nie miał cię dość i nie nabrał wstrętu.
18. Maczugą, mieczem, ostrą strzałą - fałszywy świadek przeciw bliźniemu.
19. Czym ząb zepsuty i noga chwiejna, tym jest w dniu klęski nadzieja w niewiernym.
20. Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym.
21. Gdy wróg twój łaknie, nakarm go chlebem, gdy pragnie, napój go wodą -
22. żar ognia zgromadzisz na nim, a Pan ci za to zapłaci.
23. Północny wiatr sprowadzi deszcz, a język obmówcy - gniew na twarzach.
24. Lepsze mieszkanie w kącie dachu niż żona swarliwa i dom obszerny.
25. Jak zimna woda na gardło spragnione, tak dobre wieści z dalekiej krainy.
26. źródłem zmąconym i studnią zniszczoną jest prawy, co przed występnym się chwieje.
27. Niedobrze za wiele jeść miodu: a gardzenie wyniosłością jest zaszczytne.
28. Miastem odkrytym, bez murów, jest człowiek nieopanowany.

***

MAJESTAT DUSZ NASZYCH

Sam Bóg bez wiedzy naszej nie może nas rzucić.
A choć rzuci, gdy zechcem, musi do nas wrócić.
Adam Mickiewicz

***

Zapisz swojego psa na kurs tresury. Obaj dużo się nauczycie.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

Patron Dnia



św. Benedykt Józef Labre
 
żebrak

Św. Benedykt Józef Labre urodził się w Amettes, we Francji, w roku 1748. Otrzymał dobre wychowanie w domu pobożnych rodziców. Od najwcześniejszych lat zadawał sobie surową pokutę nawet za najdrobniejsze przewinienia. Jako dwunastoletni chłopiec zaczął pobierać lekcje łaciny od swojego wuja, księdza; przez cztery lata z zapałem przykładał się do nauki. Potem jednak pobożność wzięła górę nad zamiłowaniem do studiów: porzucił naukę, pozostawiając sobie na dalszą drogę życia tylko Pismo święte, z którym się nigdy nie rozstawał.

W owym czasie zapłonął chęcią wstąpienia do zakonu. Jego wybór padł na trapistów, spotkawszy się z odmową spróbował następnie u kartuzów, wśród których przebywał sześć tygodni, ale i to nie jego powołanie. Również próba życia klasztornego wśród cystersów zakończyła się niepowodzeniem. Zaczął więc pielgrzymować żyjąc z jałmużny i praktykując całkowite ubóstwo. Ostatnie lata spędził w Rzymie, odwiedzając liczne kościoły. Stopniowo zapadał na zdrowiu. W roku 1783 zabrano go do domu miłosierdzia, gdzie 16 kwietnia zmarł. Św. Benedykt jest przykładem wschodniego ascetyzmu; tego żebrzącego pielgrzyma lub wędrownego świętego nazwano ,,szaleńcem Chrystusowym".

jutro: św. Stefana Harding

wczoraj
dziś
jutro