Abp Wiktor Skworc przewodniczył Eucharystii w Kamieniu Śląskim, gdzie spotkali się kapłani z rocznika święceń 1976. Odprawili oni tam swoje rekolekcje.

 

19 księży posługujących obecnie na terenie 5 diecezji w kraju (katowickiej, gliwickiej, bielsko-żywieckiej, koszalińsko-kołobrzeskiej oraz płockiej) i 2 poza granicami Polski (diecezja Paderborn oraz Rottenburg-Stuttgart) odprawiło swoje rekolekcje z okazji 40-lecia święceń kapłańskich w Kamieniu Śląskim. Wśród nich był bp Piotr Libera, pochodzący z Katowic, a od 2007 roku biskup diecezjalny płocki. Eucharystię w ich intencji sprawował metropolita katowicki abp Wiktor Skworc.

 

Metropolita katowicki wygłosił słowo Boże podczas Eucharystii kończącej kapłańskie rekolekcje. Nawiązał w nim do wierności kapłańskiej, która rodzi się u źródeł powołania. Wspominał również o przeżywanej 40 rocznicy święceń. – Kiedy świętuje się 40 rocznicę święceń kapłańskich, co oznacza mniej więcej równoległe świętowanie 65 urodzin, coraz istotniejsze stają się pytania o przyszłość, zarówno doczesną, jak i wieczną – mówił metropolita katowicki.

 

Mówiąc o obawach i niepokojach jakie mogą towarzyszyć obecnym w kaplicy zaznaczył, że właściwy kierunek dążeń daje jedynie Chrystus, który mówi: „Ty pójdź za mną!”. – W ten sposób Jezus Chrystus ujmuje nam wielu niepotrzebnych trosk o przyszłość, która leży w rękach Bożej Opatrzności, a koncentruje naszą uwagę na dzisiaj: „Ty pójdź za Mną!” – powiedział hierarcha.

 

W dalszej części homilii cytując św. Jana pytał: - Jakie jest zasadnicze  zadanie uczniów Chrystusa? (…) Św. Jan określa je czasownikiem „trwać” (…). Trwanie w Chrystusie oznacza przede wszystkim wierność przyrzeczeniem chrzcielnym, kapłańskim, nieustanne pozostawanie w domu Ojca, strzegąc się poplątanych dróg marnotrawnego syna – powiedział metropolita katowicki.

 

- Trwanie w Chrystusie oznacza trwanie w „Jego miłości”, w miłości, jaką On ma ku nam. Prawdziwa miłość objawia się w trwaniu. (…) Trwać, to znaczy miłować, miłować, to znaczy trwać – zaznaczył abp Skworc.

 

- Zewnętrzna aktywność, inicjatywy, podejmowane akcje – tak charakterystyczne dla górnośląskiego duchowieństwa, nie są wyznacznikiem i miarą zjednoczenia i trwania w Chrystusie. Może się okazać, że pod tą zewnętrzną powłoką kryje się uschłe drzewo. Duch budowniczych wieży Babel – czyli tych, którzy wierzą, że sami potrafią zbudować dom – ciągle jest aktywny – przestrzegał metropolita katowicki.

 

Abp Skworc przypominając moment święceń udzielonych przez bp Herberta Bednorza zachęcał kapłanów do ciągłego rozbudzania w sobie charyzmatu, jaki każdy z nich otrzymał przez włożenie rąk biskupa.

 

- Charyzmat, który otrzymaliście przez nałożenie rąk nigdy się nie dezaktualizuje. Trzeba go jednak w sobie wciąż rozpalać.

 

Mówiąc o misji i posłannictwie kapłana metropolita katowicki podkreślił, że trwają one mimo upływających lat. – Przesuwa się jedynie coraz bardziej punkt ciężkości posługi kapłańskiej z czynnego działania na posługę modlitwy, ofiary i cierpienia – powiedział.

 

Kończąc homilię abp Skworc wyraził wdzięczność „za stałą i ofiarną posługę Ludowi Bożemu w naszej archidiecezji i poza jej granicami”. – Wasza kapłańska praca to nieoceniony wkład w budowanie żywego Kościoła. Życzę wam, aby owoc waszej pracy trwał, wzrastał, pomnażał się i przynosił radość waszym kapłańskim sercom. Niech Wasze zjednoczenie z Jezusem Chrystusem, Najwyższym Kapłanem, promieniuje przykładem i świętością życia na młodsze pokolenia kapłanów, aby czerpiąc z waszego doświadczenia mogli owocnie pełnić powierzoną misję – mówił pod koniec homilii.

 

W diecezji katowickiej z rocznika święceń 1976 posługuje obecnie 18 kapłanów. Kilku z nich w tym roku przechodzi na emeryturę. Pozostali czynnie pracują w różnych parafiach. Zostali wyświęceni w Wielki Czwartek 1976 r. przez ówczesnego biskupa katowickiego Herberta Bednorza.