logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Tomasz Jelonek
Różne sposoby przemawiania Biblii
Głos Ojca Pio
 


z cyklu: "Świat Pisma Świętego" - cz. 2

Różne sposoby przemawiania Biblii

Pismo Święte, które wybraliśmy jako przewodnik w dążeniu do odczytywania skierowanej do nas woli Boga, ukazuje różne postacie.
Mają one stać się przedmiotem naszych kolejnych rozważań. Ich postawa względem Boga będzie nas uczyć, jak mamy odpowiadać na Boże wezwanie. Zanim jeszcze przejdziemy do konkretów, warto będzie zatrzymać się nad problemem samego przekazu Bożego Słowa w Piśmie Świętym, aby móc lepiej odczytywać ten przekaz, który realizuje się także w przedstawieniu postaci biblijnych. Przedstawienia te będą bowiem należeć do różnych działów, jakie w Biblii możemy wyróżnić.

W odniesieniu do poszczególnych działów postawimy pytanie, jak czytać odpowiednie księgi, każdy bowiem dział stanowi specyficzny gatunek literacki i wymaga sobie właściwych ujęć interpretacyjnych, aby w pełni ukazać zawartą w sobie myśl objawiającego Boga.

Rozważyć możemy księgi historyczne Starego Testamentu, które przedstawiają historię człowieka od stworzenia go przez Boga do powołania Abrahama, a potem koncentrują się na dziejach narodu wybranego. Mamy w nich zbawczą interpretację historii, czyli tak przedstawione wydarzenia historyczne, aby dostrzec w nich działającego Boga. To działanie zmierza do objawienia się Boga i zbawienia człowieka.
 
RÓŻNE SPOSOBY PRZEMAWIANIA BIBLII

Kolejnym działem Starego Testamentu są księgi prorockie. Zawierają one pouczenia proroków i nawiązują do realiów ich życia. Prorocy byli przede wszystkim interpretatorami znaków czasu, oni mieli swoim współczesnym wyjaśnić działanie Boga w dokonujących się zdarzeniach historii. Poznanie nauczania proroków pomaga nam w naszej historii (osobistej i zbiorowej) odnajdywać Boga i zadania, jakie On nam stawia. Najbardziej praktyczne są księgi mądrościowe Starego Testamentu. Uczą one mądrości czyli moralnie poprawnego postępowania. Właściwe ich odczytywanie staje się kopalnią konkretnych wskazań, które mają pomagać w codziennym życiu i czynić to życie miłym w oczach Boga.

Księgi historyczne, prorockie i mądrościowe stanowią trzy podstawowe działy Starego Testamentu, który był przygotowaniem do pełnego objawienia Bożego, jakie zostało przekazane w Nowym Testamencie. Jego podstawową prawdą jest pouczenie o Chrystusowym zmartwychwstaniu. W świetle tego faktu rozważamy życie i dzieło Jezusa i jest On dla nas rękojmią naszego odkupienia, na które mamy odpowiedzieć naszą wiernością, wytrwałością i dawaniem Chrystusowi świadectwa wobec wszelkich sprzeciwów i prześladowań.

Ze szczegółowych działów Nowego Testamentu trzeba wymienić: Ewangelie, Listy i Apokalipsę. Ewangelie są, przekazanym w czterech wersjach, jedynym orędziem Dobrej Nowiny o zbawieniu, które dokonało się przez Jezusa Chrystusa. Ukazują dzieło Chrystusowe przypieczętowane śmiercią na krzyżu i zmartwychwstaniem, a także przekazują Jego naukę.

Listy Nowego Testamentu, przeważnie należące do tak zwanego Corpus Paulinum, czyli Zestawu Listów Św. Pawła Apostoła, rozwijają pouczenia Ewangelii i dostosowują je do konkretnych sytuacji, w jakich żyli pierwsi chrześcijanie. Zawierają zatem wiele wskazań, których wypełnienie stanowi o duchowym obliczu ucznia Chrystusowego. Apokalipsa jest najtrudniejszym do interpretowania pismem Nowego Testamentu, ale jak każde pismo biblijne zawiera ważne dla naszego zbawienia pouczenia. Dlatego pytanie o sposób czytania Apokalipsy może szczególnie intrygować. W niej mamy odnaleźć pouczenie o zwycięstwie Chrystusa-Baranka w dramacie dziejowym, w którym i my uczestniczymy, aby przez świadectwo naszego życia i udział w życiu sakramentalnym przejść do Niebieskiego Jeruzalem.

ks. prof. Tomasz Jelonek

 
Zobacz także
Krzysztof Osuch SJ
Był taki czas, kiedy ludzie mogli spotkać Pana Jezusa – bezpośrednio. Słyszeli Jego głos, patrzyli na Jego twarz. Nie było telebimów, więc niektórzy wdrapywali się na drzewa, by móc Go dokładniej zobaczyć. Czas bezpośrednich spotkań z Jezusem wprawdzie już dawno przeminął, ale nadal jest On dostępny. Na różne sposoby. Ale poniekąd najłatwiej można się umówić z Nim na spotkanie, biorąc do ręki Ewangelie. 
 
Krzysztof Osuch SJ
Ewangelia o uczniach idących do Emaus rzeczywiście pokazuje może nie tyle niedowierzanie, ile własne wyobrażenie Jego obecności. Myślę, że większy jest problem w naszym wyobrażeniu Boga. Muszę od początku zdefiniować wiarę jako przywilej zbliżania się Boga do mnie i mój przywilej przyjmowania Go. 

O rozczarowaniach, miłosierdziu dla odchodzących i o triumfie Krzyża z księdzem Henrykiem Bolczykiem rozmawia Jacek Dziedzina
 
Ks. Józef Kudasiewicz

Na czym polegała wina Judasza, co było jego przestępstwem? Ewangelia Mateusza, na którą w sposób szczególny powołuje się ks. Stabryła, nic o tym nie mówi. Judasz nie wniósł żadnego oskarżenia przeciw Jezusowi; wyjawił tylko miejsce, w którym On przebywał, co było równoważne z wydaniem Go władzom żydowskim. Miejsce to znajdowało się poza miastem. Było to na rękę dostojnikom żydowskim (Mt 26,3-5), bo pozwoliło Żydom ująć Jezusa bez rozgłosu. I jeszcze jedno – przez pocałunek Judasz dokonał identyfikacji Jezusa.

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS