Czwartek, 18 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Apoloniusza, Bogusławy, Gościsławy – wyślij kartkę
Apoloniusza, Bogusławy, Gościsławy – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Paolo Curtaz
Słowa, których Ty oczekujesz
Książka Paolo Curtaza porusza niezmiernie delikatny i złożony temat, jakim jest doświadczenie cierpienia, bólu.
Autor tworzy swego rodzaju typologię cierpienia, ujmując je z perspektywy nie tylko wiary, ale także psychologii czy filozofii; ilustrując wyróżnione jego rodzaje wydarzeniami z życia własnego oraz innych osób, a wreszcie – dokonując wnikliwej analizy poświęconych mu fragmentów Pisma Świętego. Co ważne, nie rości sobie jednak prawa do udzielania jakichkolwiek konkretnych odpowiedzi, od początku uczciwie uprzedzając Czytelnika o tym, że w lekturze książki nie znajdzie gotowych rozwiązań, ponieważ tych – nie oferuje nawet sama Biblia: […] nie wiem dlaczego cierpimy, nie wiem też czemu Bóg, pozornie, nie zajmuje się tą kwestią.
Książka ojca Bartłomieja Kucharskiego, karmelity bosego, powstała jako owoc przygotowań do przyjęcia łaski wylania Ducha Świętego, praktykowanego jako seminarium odnowy życia chrześcijańskiego we wspólnotach charyzmatycznych...
|
Wydawca: Bratni Zew |
 |
Prolog
Otwieram ponownie plik Pierwsza wersja w folderze Książki w opracowaniu. Komputer dokładnie pokazuje mi datę ostatniego otwarcia tekstu: 8 listopada 2008. Niesamowite: minęły prawie trzy lata.
W tym czasie wydałem co najmniej trzy książki oraz doświadczyłem intensywnego, znaczącego, ale i pełnego udręki okresu życia.
Od trzech lat nie znajduję w sobie odwagi, by powrócić do rozważań nad cierpieniem, rozpoczętych tamtej pochmurnej jesieni. Myślałem o tym już wiele razy, odczuwając niemalże udrękę, ukryte poczucie winy w związku z tym, że wciąż jeszcze ich nie spisałem, lecz, koniec końców, zawsze odkładałem to na później.
Od co najmniej pięciu lat wydawca prosi mnie o esej na temat cierpienia. Zwlekałem, wynajdując tysiące wymówek, mówiąc mu, że nie jestem gotowy, że nie dam rady, że mnie przecenia… Potem, co jakiś czas, pytałem kilku zaufanych przyjaciół, co sądzą o możliwości wydania tak pracochłonnego tekstu. Wszyscy oni okazali entuzjazm i zainteresowanie. „Jak wspaniale byłoby móc przeczytać książkę o sensie cierpienia, która wyjaśniałaby, co wspólnego z bólem ma Bóg! Żebyś wiedział, ilu ludzi tego potrzebuje! Ból to naprawdę poważny problem! No dalej, Paolo, czemu jej nie napiszesz?”
Uff.
Dziś postanowiłem zmierzyć się z problemem. Szczerze mówiąc, pomysł był taki, aby wspiąć się na wysokość trzech tysięcy metrów, przedarłszy się przez wciąż jeszcze wysoką warstwę śniegu, i nagrać komentarz video do Ewangelii na drugą niedzielę Wielkiego Postu, Ewangelii, która mówi o przemienieniu Jezusa na górze Tabor. Coś wspaniałego! Prognozy meteorologiczne okazały się jednak zdradliwe i na zewnątrz mży. Poddaję się nieprzychylnemu losowi i robię rachunek sumienia. Z jakiego przeklętego powodu nie chcę napisać tej książki?
Zobacz także
Ks. Mariusz Pohl
Każdy człowiek, posiadający jakąś elementarną wrażliwość i umiejętność uczciwej refleksji, w obliczu zła i cierpienia musi stawiać sobie pytania i szukać na nie odpowiedzi. Wyrastają one z potrzeby sensu, z przekonania, że świat jest urządzony racjonalnie, że wszystko powinno do siebie jakoś pasować i wszystko da się rozumnie wyjaśnić teorią przyczyny i skutku. Czy rzeczywiście? Czy jesteśmy w stanie uzyskać logiczne odpowiedzi na każde nasze pytanie i dylemat?
Danuta Piekarz
Jest rzeczą oczywistą, że Kościół czasów apostolskich pod wieloma względami był w znacznie trudniejszej sytuacji niż my dzisiaj: nie było wielowiekowej tradycji wiary, nie sprecyzowano jeszcze dogmatów, nie mówiąc o tym, że nie było współczesnych środków umożliwiających szybki dostęp do informacji.
Fr. Justyn
Bardzo wielu jest tzw. ateistów praktycznych. Bóg nie ma w ich życiu nic do powiedzenia, zupełnie nie zważają na Boga. Jak Pismo Święte określa taki ateizm?
