Śluby dozgonne

Jest coraz więcej tych, którzy swoje powołanie widzą w indywidualnej formie życia konsekrowanego jako dziewice, wdowy, wdowcy i pustelnicy.

Każdego roku w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w kaplicy szczecińskiego Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego odbywa się wzruszająca uroczystość konsekracji wdów. W czasie ubiegłorocznej Mszy Świętej celebrowanej przez ks. bpa Mariana Błażeja Kruszyłowicza w towarzystwie kapłanów z parafii wdów cztery pobożne niewiasty złożyły ślub dozgonnej czystości podczas specjalnego obrzędu. Następnie każda z wdów - profesek otrzymała od biskupa krzyż, znak zawierzenia swego dalszego życia Jezusowi Chrystusowi, oraz księgi Liturgii Godzin niezbędne do odmawiania zalecanych modlitw przez osoby konsekrowane.

Szczególnie wymowna była kończąca obrzęd, wspólna modlitwa wdów za ich zmarłych mężów. Wszyscy uczestnicy tej budującej uroczystości - wdowy i ich goście - przystąpili do Komunii Świętej pod dwiema postaciami. Ksiądz Biskup w okolicznościowej homilii wyraził radość Kościoła z powodu przedłużenia małżeństwa konsekrowanych wdów poprzez powierzenie siebie Oblubieńcowi - Jezusowi Chrystusowi. Jest to niezwykle ważne teraz, gdy świat dotyka wszechogarniająca laicyzacja, a niejednokrotnie ma miejsce profanacja sakramentu małżeństwa. Każda z pobłogosławionych wdów otrzymała z rąk Księdza Biskupa dokument kościelny stwierdzający złożenie ślubu czystości w czasie Najświętszej Ofiary.

Religijna jakość codziennego życia

Stan wdowieństwa konsekrowanego wcale nie zrywa dotychczasowych więzi rodzinnych, a nadaje nową, bardziej religijną jakość codziennemu życiu. Wszystkich urzeka optymizm i serdeczny uśmiech osób konsekrowanych. Jako wdowy - wolne dla Boga, a jednocześnie matki i babcie - duchem Chrystusowej Ewangelii starają się przepoić klimat domowy i zawodowy. Stosowną pomoc swoim dzieciom i wnukom łączą z modlitwą w ich intencji.

"Bogu dziękuję za ten dzisiejszy dzień, kiedy mogłam stać się wdową konsekrowaną - nie kryje swej radości Danuta Dzierżanowska z parafii pw. św. Józefa w Stargardzie Szczecińskim. - Cieszę się, że na tę uroczystość z mojej parafii przyjechało trzech księży, w tym ksiądz proboszcz Jarosław Staszewski SChr. Już jako wdowa ukończyłam teologię na warszawskim Uniwersytecie Stefana Kardynała Wyszyńskiego. W stargardzkiej parafii, prowadzonej przez kapłanów Towarzystwa Chrystusowego, pracuję w poradni małżeńsko-rodzinnej, katechizuję i przygotowuję młodzież do sakramentu bierzmowania".

Ks. dr Mateusz Matuszewski, konsultor Komisji ds. Kultu Bożego Konferencji Episkopatu Polski, zapytany o to, co oznacza konsekracja stanu wdowieństwa, odpowiada: "Wdowy, które zdecydowały się ofiarować Jezusowi resztę swojego życia, ślubując zachowanie czystości i gotowość do podjęcia zadań wyznaczonych przez Kościół, wchodziły do specjalnego stanu. Już Orygenes (III wiek), wielki znawca Pisma Świętego, podpowiadał wdowom, aby przyjmując Boże wezwanie, składały specjalny ślub, dzięki któremu ich prace staną się bliższe Panu Bogu oraz wzmocnią swoją misję wdowieństwa konsekrowanego. Natomiast Święty Augustyn uważał, że do stanu wdów nie należą wszystkie kobiety, którym zmarli mężowie, ale tylko te, które dokonały same dobrowolnego wyboru życia w czystości i zjednoczyły się przysięgą z samym Bogiem. Wyższość wdowiego stanu nad ponownym zamążpójściem polega na tym, że wdowa poświęcona Panu Bogu może jeszcze pełniej Mu się oddać, w czym pomaga specjalne błogosławieństwo Kościoła".