Wydawca: Bratni Zew Rok wydania: 2011 ISBN: 978-83-7485-150-3 Format: 130x210 Stron: 192 Rodzaj okładki: Miękka |
Współczesna kultura ogromnie utrudnia zaspokojenie odczuwanej potrzeby ciszy, skupienia i medytacji. Tym, którzy gorąco pragną nauczyć się autentycznej i pogłębionej modlitwy, proponujemy książkę Wprowadzenie do modlitwy. Ty. Modlitwa bowiem powinna przybierać postać osobowego, wewnętrznego i głębokiego dialogu między człowiekiem a Bogiem, oraz zakładać postawę nawrócenia - odejścia od „ja” w kierunku Bożego „Ty”.
Informacja o autorze:
Maggiolini Sandro
Z pochodzenia mediolańczyk, święcenia kapłańskie otrzymał 26 czerwca 1955 roku. Wykładowca filozofii w seminariach duchownych oraz wprowadzenia do teologii na Uniwersytecie Katolickim. Pełnił liczne obowiązki w kurii diecezji mediolańskiej. Dyrektor czasopisma „Rivista del clero italiano”. W 1983 roku został biskupem. Od 31 stycznia 1989 r. w diecezji Como. Pracował w komisji Episkopatu Włoch ds. doktryny wiary i katechizacji oraz ds. kultury i wychowania. Pracował w komisji redagującej Katechizm Kościoła Katolickiego. Jest autorem wielu książek i artykułów.
Spis treści:
Wstęp
Czy można nauczyć modlitwy?
Czy dziś się jeszcze modli?
Modlitwa, anty-ideologia
Ponowne odkrycie człowieka
Potrzeba tajemnicy
Misterium. Ty
"Fascinosum et tremendum”
Wspólnota
W stronę objawienia
Ojciec
Chrystus, modlący się
Nauczyciel i Wzór
Żywa modlitwa
Jedyny i uniwersalny
W Duchu
„Źródło” modlitwy
Pozwolić się poprowadzić
Kościół, „miejsce” modlitwy
Obecność Chrystusa
Odpowiedź ludzka„Sacrum”
Pogańskie i chrześcijańskie
Ciągła „dialektyka”
W stronę Królestwa
W Trójcy
Plan Opatrzności
Na swoim „miejscu”
Troska Boga
Osoba i wydarzenie
Obecność
Odpowiedź
Monolog i dialog
Znajomość odbicia
Nieugięty przyjaciel
Odwaga początku
Odpadają środki pośrednie
Gorzki i słodki pokój
Jak Bóg się nam oddaje
Modlitwa, obowiązek
Poza uczuciem
Także trud
Właściwa dyscyplina
Modlitwa, konieczność
Pozwolić działać Duchowi Świętemu
Pozwolić przemówić sercu
Prawie terapia
Także zewnętrzność
Kiedy modlitwa jest dialogiem
Język ciała
Szczyt słowa
„Ja” ukształtowane przez modlitwę
Nauka Kościoła
Zjawisko złożone i bardzo proste
Osoba i wspólnota
W kontekście
„Ja” które rodzi się z „my”
Wymaganie i zaangażowanie
„Zamknięty pokój” i „zgromadzenie”
Liturgia
Pobożność ludowa
Pokorna prostota
Uczucia i tradycje
Pory modlitwy
Pory dnia
Rytm tygodniowy
Nowy rok
Wątek Sakramentów i epok
Miejsca modlitwy
Dom i świątynia
Małżonkowie, dzieci
Przygotować się do modlitwy
Nie improwizacja
Uwaga Boża
Rozwijanie się modlitwy
Wydarzenia i uczucia
Sukcesy i trudności
Momenty próby
Wołanie o przebaczenie
W stronę bezpośredniości
Serce, które się zmienia
Na łonie Kościoła
Od błagania do uwielbienia
Prośba o miłosierdzie
Oczekiwanie na cud
Dziękować za wszystko
Dlatego, że Ty to Ty
Wstawiennictwo
Przeróżne intencje
Bliscy i dalecy: zjednoczeni
Słudzy bezradni i konieczni
Odpowiedzialni za ludzkość
Różne formy modlitwy. „Powtarzalność”
„Wizyta”
„Modlitwa myślna” i inne
Modlitwa „powtarzalna”
Ewangelia w skrócie i w pełni
Nuda i nowość
Modlitwa rozproszona
Parodia i prawda
„Mocne” momenty i wspólne chwile
„Cnota” modlitwy
Intencja serca
Maryja. Święci. Zmarli
Niezwykli i zwyczajni „bohaterowie”
Bliskość zmarłych
Wymiar Maryjny
Odblaski Boga
Tacy jak my, ale w inny sposób
Pocieszenie, jasność i zaangażowanie
Modlitwa przeciwko człowiekowi?
Ateizm „heroiczny”?
„Przyczyny pracy”
„Powołanie” do odkrycia i aktualizowania w życiu
Jasność i odwaga, dary Boże
Droga Kościoła i historii
Modlitwa i śmierć
Pragnienie i strach
„Próba” śmierci
Przygotowanie, przewidywanie
A jeśli nie udaje nam się modlić?
Pomiędzy sprzeciwem a wołaniem
Modlić się, by się modlić
Ludzie poszukujący
Pozbyć się zastrzeżeń
Chrześcijanin w medytacji szuka ciszy, aby doświadczać bliskości Boga i w Jego obecności znaleźć pokój. Ma nadzieję na doznanie Jego obecności jako niezasłużonego daru łaski. Nie oczekuje tego jako wyniku określonej techniki medytacyjnej. Medytacja może być niezwykle pomocna dla wiary, może wzmocnić dojrzałość osoby ludzkiej. Jednak techniki medytacji, które obiecują doświadczenie Boga czy wręcz duchowe z Nim zjednoczenie, są oszustwem. Wielu ludzi z powodu takich fałszywych zapewnień wierzy, że Bóg ich opuszcza wtedy, gdy Go nie odczuwają.
Relacja Jezusa-Syna do Boga-Ojca była ze wszech miar wyjątkowa. Chrystus nie tylko odróżniał własny stosunek do Boga od tego, który przysługiwał innym (por. J 20,17), ale zwracał się także do Ojca, używając szczególnego sformułowania Abba. Chociaż słowo to jest dziś ogólnie znane, a nawet wyśpiewywane w religijnych pieśniach, nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, co tak naprawdę oznacza oraz jak aktualne przesłanie ze sobą niesie.