Środa, 23 stycznia 2019 r.
imieniny:
Fernandy, Jana, Rajmundy, Ildefonsa – wyślij kartkę
Fernandy, Jana, Rajmundy, Ildefonsa – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
Codziennik
Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego?
Multimedia
Nowe tematy na forum pomocy
- Zbudujemy na Ukrainie dynamiczny, żywy Kościół prawosławny
- Rząd przyjął projekt tzw. emerytur matczynych
- Mieli być w Panamie – są w więzieniu
- „Panama w Polsce” – przegląd wydarzeń
- Katolicy i muzułmanie o opiece paliatywnej
- Papież codziennie towarzyszy Ukrainie
- Konkurs edukacyjny na 40-lecie I pielgrzymki Jana Pawła II
- Ogólnopolskie Spotkanie odpowiedzialnych Domowego Kościoła
Nasze newsy
- W rodzinie dokonuje się dzisiaj objawienie miłości Boga
- Pokora, otwartość i posłuszeństwo warunki współpracy z Bogiem
- Spotkanie opłatkowe Forum Hospicjów Polskich w Łodzi
- „Pawełki” Na Jasnej Górze a.d. 2019
- Macie być dumni ze swojej polskości
- Bp Wodarczyk: Nowonarodzonemu dajemy to, co najcenniejsze
- Bp Solarczyk: ŚDM w Panamie to czas przeżywania tajemnic Maryjnych
- Przewodniczący Episkopatu: dyskusja o rozdziale Państwa i Kościoła nieporozumieniem, rozdział jest
Czytelnia
ks. Przemysław Bukowski SCJ
Sława może być dobra lub zła. Sławni są zarówno święci, jak i najwięksi zbrodniarze. Jedni i drudzy pracują na własną sławę. Ona nie przychodzi bowiem bez wysiłku, tym różni się np. od popularności. Jest od niej również bardziej długowieczna, to znaczy trwa długie lata, a bywa, że nawet stulecia w dorobku myślicieli, artystów, polityków… Wysiłek włożony we własną sławę polega w gruncie rzeczy na wyjściu w stronę innych, daniu im nie tylko czegoś od siebie, ale swoistym darze z siebie samych...
fot. Joshua Rawson-Harris | Unsplash (cc)
Joanna Pakulska, Maciej Jaworski OCD
Teresa z Lisieux i Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej nie mogły na siebie wzajemnie wpłynąć, ponieważ Teresa zmarła kiedy Elżbieta miała 17 lat. Jestem jednak pewien, że gdyby się poznały, na przykład, gdyby przebywały w tym samym Karmelu, bardzo dobrze by się zrozumiały i pokochały. Teresa na pewno bardzo kochałaby Elżbietę. Nie znała jej jednak i wpływ mógł oddziaływać tylko w jednym kierunku.
Z o. Conradem de Meester, flamandzkim karmelitą bosym, wybitnym znawcą duchowości karmelitańskiej rozmawiają Joanna Pakulska, Maciej Jaworski OCD
Czesław Ryszka
Za mało mówi się współcześnie o bł. ks. Ignacym Kłopotowskim, który wcześniej niż św. Maksymilian Kolbe utworzył katolickie „imperium” wydawnicze, stając się dla wielu wzorem zaangażowania talentu pisarskiego w sprawy wiary. Błogosławiony ks. Ignacy Kłopotowski działalność piśmienniczą i wydawniczą rozpoczął w warunkach niewoli politycznej pod zaborem rosyjskim, najpierw w Lublinie, a później w Warszawie. Była to służba, którą najpełniej oddają słowa: Bogu i Ojczyźnie.
Józef Augustyn SJ
Zauważmy, że na wesele w Kanie Galilejskiej zaproszono najpierw Maryię. A ponieważ była już Maryia, Matka Jezusa, zaproszono także Jezusa i Jego uczniów. Jezus na weselu w Kanie Galilejskiej został zaproszony jako drugi. W ludzkim porządku syn stoi zawsze na drugim miejscu. Pierwsza jest matka. W ludzkim porządku Jezus znajduje się nie tylko na drugim, ale wręcz na ostatnim miejscu.
Marian Zawada OCD
Jestem światłem Pierwszym i Jedynym, Przejrzyście Jasnym i nieznośnym dla stworzeń zmąconych ciemnością. Oddzieliłem na początku światło od ciemności i związałem życie i błogosławieństwo ze zorzą poranka. Z kryształowych słów czyniłem to, co pierwsze. Umieściłem Cię w ogrodzie nieznanych tęcz. A kiedy posłyszysz Głos – smudze światła się powierz... Imię Twe: Promienny!
ks. Marek Dziewiecki
Jezus nikogo nie zmusza do pójścia za Nim. Nie jest możliwe pójście za Jezusem z przymusu, ze strachu przed potępieniem czy w oparciu o emocjonalne zauroczenie. Przymus, strach czy emocje to czynniki, które działają na krótką metę. One nie prowadzą do trwałych więzi. Dojrzała decyzja o pójściu za Jezusem wynika z odkrycia, że On jest Jedynym Zbawicielem człowieka i że to ode mnie zależy, czy zdecyduję się – jak Apostołowie – pójść za Nim.
Agata Jankowiak
Po rozmowie z Samarytanką Jezus tłumaczył uczniom: „Moim pokarmem jest pełnić wolę tego, który Mnie posłał” (J 4, 34). Zastanawiające zdanie, choć w sumie przecież bardzo dobrze znane. Wiemy doskonale, że nie da się żyć bez pokarmu. Mówimy nawet, że „jak Polak głodny, to zły”. Są ludzie, którzy nie potrafią na głodno pracować, myśleć. Jezus mówi, że czymś tak samo istotnym i niezbędnym do życia, działania jest dla Niego wypełnianie woli Bożej.
ks. Grzegorz Strządała
Bóg nas stworzył pięknymi i pragnie naszego piękna. Dlatego w celebracji na Jego cześć tym bardziej potrzeba tego piękna, by nim chwalić Stwórcę. Troska o piękno jest oczywistym elementem królewskiego majestatu, wszak to Uczta Króla Wszechświata, a więc potrzeba wszelkiej staranności, by ten majestat ukazać. Skoro królom ziemskim okazuje się taki szacunek, to o ileż bardziej wobec Boga należy zadbać o piękno w oddawaniu należnej czci.
ks. Damian Stachowiak
Ewangelizacja to pierwszorzędne zadanie wspólnoty Kościoła, i w tej świadomości należy formować alumnów seminariów duchownych. Kapłaństwo nie może być „sposobem na życie”, lecz jest ono powołaniem, a Jezus powołuje człowieka, aby go posłać. Tak rodzi się misja. Należy więc położyć nacisk na misyjny wymiar powołania kapłańskiego. Nie może się on jednak kojarzyć tylko z wyjazdem na misje, lecz należy zrozumieć i przyjąć, że posłanie do ewangelizacji należy już do samej istoty kapłaństwa...
Jacek Poznański SJ
Najczęściej gdzieś w połowie życia, może między czterdziestym a pięćdziesiątym rokiem, pojawia się potrzeba spojrzenia na swoją przeszłość. Wzrasta zainteresowanie własną historią, sensem tej historii: Po co się żyje? Czy sprawy miały jakiś związek z sobą? Czy to, co się przeżyło, przyniosło coś dobrego?
Dobra lektura
Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne… Komentarze do czytań biblijnych na rok B
Książka stanowi trzecią część komentarzy do czytań biblijnych po wydanych wcześniej przez tego autora „Komentarzach” na rok liturgiczny A (2007) i „Komentarzach” na rok liturgiczny C (2013), w ten sposób czytelnik otrzymuje komplet komentarzy na każdy rok liturgiczny. Podobnie jak wcześniejsze części obecnie wydany tom na rok B zawiera komentarze do I i II czytania mszalnego, niekiedy do psalmu responsoryjnego oraz do Ewangelii na każdą niedzielę, uroczystość i niektóre święta całego roku liturgicznego. W tym obecnym opracowaniu uwzględniono nowe czytania według drugiego polskiego wydania lekcjonarza mszalnego (2015). Dodano również indeks komentowanych fragmentów biblijnych, a tekst złożono dużą, wyraźną czcionką.
Polecamy
___________________
reklama
