5 września przypada liturgiczne wspomnienie błogosławionej Marii od Apostołów (Teresy von Wüllenweber), współzałożycielki zgromadzenia zakonnego salwatorianek. W tym roku, a dokładnie 25 grudnia 2007 będziemy zaś obchodzili setną rocznicę jej śmierci.

 

 

Urodzona w północnych Niemczech w zamku Myllendonk koło Mönchengladbach jako najstarsza córka hrabiego Teodora i Elżbiety von Wüllenweber. Była ich spadkobierczynią. Otrzymała najlepsze wychowanie i wykształcenie, jakie było możliwe w ówczesnych czasach. Natura obdarzyła ją mocnym charakterem, inteligencją i wieloma innymi darami: była np. bardzo muzykalna, pisała wiersze. Jej choleryczny temperament, upór i hrabiowska duma, a jednocześnie artystyczna dusza, okażą się przydatnymi później, gdy Bóg zacznie poddawać jej wiarę, nadzieję i ufność do Niego próbie.

 

Za wielki dar uważała Teresa wiarę w Boga i Jego miłość do człowieka. Była głęboko poruszona tajemnicą Boga, który stał się człowiekiem, jednym z nas, w Jezusie Chrystusie. Napełniona radością i wdzięcznością Bogu, odnalazła znaczenie i zaufanie w swoim życiu wiary.

 

Pismo Święte było dla niej Księgą życia. Szczególnie poruszył ją fragment o "kobietach, które wraz z Apostołami towarzyszyły Jezusowi". Pragnęła być jedną z takich kobiet, podejmujących działalność apostolską, chociaż w tamtym czasie kobiety miały jedynie możliwość uczestnictwa w pracy charytatywnej. Pozostało jednak głębokie pragnienie serca, aby należeć do grupy mężczyzn i kobiet, którzy - jak Apostołowie - są w drodze z Jezusem, idąc do ludzi, którzy nie poznali miłości Boga do człowieka.

 

Dla spełnienia tego pragnienia, chętnie zrezygnowała ze swego szlacheckiego dziedzictwa, uznając za swoje stwierdzenie św. Teresy z Avila: "Bóg sam wystarczy". Jej pragnienie nakazywało jej działać, aby osoby poszukujące i cierpiące mogły doświadczyć dobroci i miłości Boga.

 

Teresa była przekonana, że to sam Bóg wpisał to pragnienie w jej serce. Pozostała mu wierna, podejmując wysiłek by je zrealizować. Bóg prowadził ją krętą drogą. Jako zakonnica, otrzymała dobre wykształcenie, ale to nie było jej miejsce. Z uwagą poszukiwała dalej - aż jej spojrzenie padło na małe ogłoszenie w gazecie. Wtedy już wiedziała, że to jest to, czego szukała. W tym momencie jej przekonanie, że Bóg wskaże jej drogę, znalazło potwierdzenie. Miała wtedy 49 lat.

 

Ogłoszenie, które przeczytała, poprowadziło ją do spotkania z O. Franciszkiem Jordanem, założycielem salwatorianów. Po pokonaniu kolejnych trudności, w dniu 8 grudnia 1888 r. w Tivoli niedaleko Rzymu, O. Jordan założył wspólnie z Teresą Kongregację Sióstr Salwatorianek. Bracia i Siostry razem, w służbie Jezusowi, pośród ludzi! Od tej chwili Teresa była znana jako Siostra Maria od Apostołów.

 

W wieku 56 lat, z głębokim zaufaniem, rozpoczęła w Tivoli życie, do którego nie była przyzwyczajona i które naznaczone było krańcowym ubóstwem. Sama nie mogła poświęcić się pracy misyjnej - była potrzebna jako przełożona i nauczycielka tych, które poszły za nią. Formowała teraz kobiety - apostołów Jezusa Chrystusa i wysyłała je do pracy. Maria od Apostołów czyniła to z apostolską gorliwością i radosnym, otwartym sercem.

 

Już dwa lata później, pierwsze siostry zostały wysłane do Assam w północno-wschodnich Indiach. W chwili jej śmierci, w dniu 25 grudnia 1907 r., wspólnota liczyła już 165 sióstr, tworzących 27 wspólnot w różnych krajach Europy, w Indiach i w Ameryce Północnej.
Dzisiaj Kongregacja liczy ok. 1250 sióstr w 28 krajach. Siostry mieszkają wśród ubogich i cierpiących, aby wraz z nimi doświadczać Bożej dobroci i miłości i aby dawać im prawdziwą nadzieję. 

 

Beatyfikacja Teresy von Wüllenweber miała miejsce w Rzymie 13 paźddziernika 1968 roku a dokonał jej papież Paweł VI.