Jezus głosi dobrą nowinę o królestwie Bożym
i wzywa do nawrócenia

Jakże powinniśmy cenić, kochać Ewangelię! Tam mamy wskazówki, jak postępować w każdej okoliczności życia.

O, żebyśmy umiały przez częste jej czytanie wyrobić sobie taki jasny obraz Chrystusa, by Jego Boska postać towarzyszyła nam zawsze, żebyśmy w każdej niepewności umiały podnosić oczy do naszego Wodza i w przykładzie Jego życia szukać wskazówek co do naszego postępowania!

Cudowna postaci Chrystusa, muszę usilną pracą jakby odtworzyć dla siebie Twój obraz, tak żebym w ubóstwie, w niewygodach widziała Ciebie - czy to w biednej stajence betlejemskiej, czy też w warsztacie świętego Józefa lub zgłodniałego, zmęczonego po pracy dnia przy studni Jakubowej.

W chwilach radości niech Cię widzę podczas godów weselnych w Kanie Galilejskiej.

Niech pola pokryte zbożem przypominają mi Twe współczucie dla ludu zostawionego jak owce bez pasterza i Twą zachętę, by modlić się o robotników dla żniwa Bożego.

Wody jeziora - Ciebie uczącego z łodzi rzesze stojące nad brzegiem.

Burze i wichry - Twą Boską potęgę, która uciszyła wzburzone żywioły.

Gdy na mnie spadną krzyże i cierpienia, niech widzę Ciebie smutnego aż do śmierci, pocącego się krwią w Ogrójcu, Ciebie ukoronowanego cierniem, oblanego krwią przy kolumnie biczowania.

W upokorzeniu - Ciebie, Panie, na pośmiewisko królem nazwanego, przez Heroda wyśmianego i spoliczkowanego.
W troskach i prześladowaniu - Ciebie krzyż dźwigającego, na krzyżu umierającego.

Jezu, niech Ewangelia Twoja staje się dla mnie drogowskazem, wierną przyjaciółką każdego dnia, światłością rozpraszającą cienie zwątpienia, smutku, pokus i śmierci.

Panie, często, bardzo często przeczytam sobie choć stroniczkę Ewangelii.

Niech nie będzie dla mnie piękniejszej książki nad Ciebie, Ewangelio moja!

św. Urszula Ledóchowska

Teksty rozważań zostały zaczerpnięte z książki: Medytacje Biblijne