Ten przewodnik duchowy na czas Adwentu wychodzi od lektury dobranych na ten czas fragmentów Ewangelii. Każda medytacja obejmuje spojrzenie na Jezusa i na człowieka. Komentarz do tekstu Ewangelii wypływa z metody lectio divina. Opiera się na sensie Słowa, rozważaniu i przymierzaniu go w konkretny sposób do życiowej codzienności. Spojrzenie na istotę ludzką, które dokonuje się w podobny sposób, ujawnia u pisarki głęboką znajomość złożonej sytuacji współczesnego człowieka, który potrzebuje wcielić Słowo w czyn i zobowiązywać się do określonych postaw i czynów, które nadadzą sens i blask życiu.
Język, którym posługuje się siostra Diana, jest prosty, precyzyjny, „franciszkański”. Treść i styl tych medytacji dowodzą, że życie klasztorne nie oddala od ludzkich spraw, że istnieje ścisły związek i wzajemna zależność pomiędzy nimi a kontemplacyjnym zgłębianiem chrześcijańskich tajemnic. Cieszmy się, że możemy mieć taką przewodniczkę w naszej duchowej wędrówce przez Adwent.